Փոքրիկ լեդի...Լեդի Անմոռուկ...)))

Քնքուշ,համեստ,  կապտա-փիրուզագույն թերթիկներով ,արեգակի նման ոսկեզօծ սրտիկով......հմայիչ փոքրիկ...Լեդի Անմոռուկ)))

Անմոռուկ....(խոսուն անուն է
)հիշողության

,հավատարմության,անկեղծ զգացմունքների ,
հուշերի , անջատումն ու բոլոր խոչընդոտներրը
 հաղթահարող սիրո,նվիրվածության,ինչ-որ մեկի հանդեպ
հատուկ քնքուշ կապվածության ու  հոգեկան տրամադրվածության խորհրդանիշ ծաղիկ...




                        
Կա հավատալիք ,որ ,իբր , երկնքի գույն ունեցող այս ծաղիկները երկրի վրա սփռել են հրեշտակները՝ մարդկանց Բարձրի մասին հիշեցնելու համար...նաև...որպեսզի մարդիկ չմոռանան անցյալը,սիրելիներին,հարազատներին,իրենց ակունքները,հայրենիքը... ու այն ամենն ,ինչ իսկապես արժեքավոր է ...

                


Թե սիրող  սրտրերի վրա ինչպես է ազդում այս ծաղիկը ,Գյոթեն գրել է.«Երբ նա պոկում է կապույտ ծաղիկն ու ասում «Մի՛ մոռացիր»,ես դա զգում եմ  անգամ ահռելի հեռավորությունից ,իսկ ,երբ իմ սիրտն է պայթում ,ես միայն ասում եմ.«Մի՛ մոռացիր ինձ», և այդ ժամանակ ասես նորից եմ կենդանանում»:



Իսկ հիմա գեղեցիկ լեգենդներ անմոռուկի մասին.
  Երբ Աստված ստեղծեց ծաղիկները , նրանք ներկայացան  իրենց երփներանգ զգեստներով  և խոնարհվելով հարցրին, թե ինչ անուններով է իրենց կոչելու Տերը...   Բարձրյալը  յուրաքանչյուրին տվեց անուն և հրամայեց հիշել այն...

Աստված դեռ չէր ավարտել խոսքը ,երբ նրան մոտեցավ մի փոքրիկ ծաղիկ ու արցունքն աչքերին մեղավոր շշնջաց ,որ մոռացել է իր անունը...Աստված քնքշորեն նայեց նրան ու ասաց.«Մի՛ մոռացիր ինձ»...))

Մեկ ուրիշ տարբերակում.
 ... Աստված մոռանում է ամենափոքրիկ ծաղկին անուն շնորհել...Ծաղիկը մոտենում է Տիեզերքի Տիրակալին ու խնդրում,որ իրեն էլ անուն տա . Աստված ասում է նրան.«Ես քեզ չեմ մոռանա...դու էլ ինձ մի մոռացիր»։

Ըստ գերմանական ավանդության՝ անմոռուկը առաջացել է հարսնացուի արցունքներից,երբ նա  բաժանվում էր իր նշանածից ՝թափած արցունքներից  առաջացան  կապույտ ծաղիկներ  ...նրանք կոչեցին այն «անմոռուկ»  և խոստացան միմյանց ,որ ամեն տեղ, ուր կհանդիպեն այս քնքուշ ծաղկին ,կքաղեն ու կպահեն որպես հիշատակ իրենց փոխադարձ սիրո...
Հիմա էլ ,երբ երկու սիրող սրտեր բաժանվում են, հրաժեշտին նվիրում են միմյանց անմոռուկ ...

Մի գեղեցիկ պատմություն ևս..)))
    Անտառում ապրում էին  մի փոքրիկ աղջիկ ու տղա...նրանք մշտապես միասին էին...Մեծացան ...սիրահարվեցին...սիրեցին միմյանց ինքնամոռաց...Երջանիկ էին ...
 Մի օր էլ երիտասարդի խելքին փչեց գնալ-տեսնել աշխարհը...)))



Հրաժեշտի պահին միմյանց նվիրեցին կապուտաչ անմոռուկ՝ հորդորելով երբեք չմոռանալ...միշտ հիշել իրար...
Անցան տարիներ...շատ երկար տարիներ...Նա դեռ չի վերադարձել...Ծերացավ քնքուշ աղջիկը...դարձավ 
տատիկ... ))))

Ամեն տարի՝ գարնան բացվելուն պես ,նա շտապում էր անտառ...հավաքելու անմոռուկներ...
Եվ ահա մի օր անսպասելիորեն հանդիպեց մի ծերունու...Նրանք անծանոթ էին...



Բացատում ընդամենը  մի կապույտ ծաղիկ էր բացվել...և հանկարծ ,երբ երկուսն էլ խոնարհվեցին՝ քաղելու ծաղիկը, նրանց ձեռքերը հանդիպեցին... Նրանք ճանաչեցին միմյանց... հասկացան ,որ այսքան տարիներ հավատարիմ են եղել միմյանց...և չեն մոռացել իրենց  խոստումը ...




Պատմություններ շատ կան...)))

Երկնակամարի գույն ունեցող   այս չքնաղ ծաղիկն ասես  Արարչի կողմից  անմահության,հավերժության   մեծագույն  խոստման հիշեցումն է ...հավիտենականության խոստում  ,որ  « դրեց    մարդկանց սրտերում».... որի մասին մարդը երբեք  չի մոռանում ... և  սպասում է.... 









Անմոռուկի օգտակար հատկությունները.
Օգտագործվում է ժողովրդական բժշկության  մեջ...արյունը վերականգնող հատկություն ունի...հակաբորբոքային է...խորխաբեր...նվազեցնում է քրտնարդադրությունը...օգնում է բրոնխիտի,հազի,թոքերի, չոր էկզեմայի (թրջոցներ  անմոռուկի թուրմից),մաշկային ցանի,աչքերի հիվանդության  դեպքում ...
Գիտեք արդեն...))) ինքնուրույն ,առանց բժշկի խորհրդի փորձեր չանեք...)))»







Սա էլ իմացեք...))) 
Վերջերս շատ են վիճում այս «խորհրդանիշ»  ծաղկի շուրջ... 



Փոքրիկ կապույտ այս ծաղիկն առաջին անգամ օգտագործվել է որպես մասոնական խորհրդանիշ ՝ Grand Lodge «Zur Sonne» ամենամյա համաժողովին (Բրեմենում,Գերմանիայում): 
 Իսկ 1938թ ԱՆՄՈՌՈՒԿԻ պատկերակը  ընտրվել է որպես  « Winterhilfswerk des Deutschen Volkes, WHV» նացիստական բարեգործական կազմակերպության նշան ,որը միջոցներ էր հավաքում  վերազինման համար: Հենց այս զուգադիպության պատճառով  մասոններն այլևս չէին կարող օգտագործել Անմոռուկը որպես իրենց   գաղտնի նշան :

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո  ՝1948թ համաժողովին, մասոնները  դարձյալ  սկսեցին օգտագործել «Անմոռուկը»  որպես մասոնական խորհրդանիշ  :Ամբողջ աշխարհի մասոնները  մինչև այսօր կրում են այս խորհրդանիշը  որպես հիշեցում բոլոր նրանց մասին,ովքեր հանուն մասոնության վնաս կրեցին ...  կամ զոհվեցին նացիստական ռեժիմի  ժամանակ...
Մասոնները պատերազմից հետո  օգտագործում են այս պատկերակը  նաև որպես հիշեցում  Հոլոքոստի...

P.S. Ի դեպ ,վերջերս լիտվական վերնախավը նացիստական Գերմանիայից ու մասոններից «փոխ էր առել » այս նշանը ՝ որպես հիշեցում 1991թ իրադարձությունների ,որն էլ մեծ սկանդալ առաջացրեց Լիտվայում...

Խե՜ղճ փոքրիկ կապուտաչիկ  ...Լեդի անմոռուկ ,այս ինչ «ծայրահեղ աննրբանկատ  ու կոնֆլիկտային  » իրավիճակում ես  հայտնվել...)))