Ո՛չ բոլորին է տրված այս կյանքում Երգել կամ ,կարմիր խնձորի նման , Ընկնել օտարի ոտքի տակ վերից. Խոստովանա՜նք է սա մի գերագույն, Որ հատուկ է լոկ խուլիգաններին:
Молодой режиссёр пригласил Шоу на премьеру. После спектакля он спросил писателя: - Мистер Шоу, скажите, какова разница между комедией, драмой и трагедией? - Молодой человек, - ответил Шоу, - тот факт, что вы не знаете разницы между комедией, драмой и трагедией, лично для меня – комедия, для зрителей – драма, а для вас – трагедия!
Հավերժության տեսանկյունից-լատ.Sub specie aeternitatis Սպինոզայի աշխատությունից է այս արտահայտությունը....Նա իր «Էթիկայի» մեջ գրել է .«Հոգին հավերժական է , քանի որ նա տեսնում է բոլոր երևույթներն ու իրերը հավերժության տեսանկյունից- Sub specie aeternitatis»:
Ո՛չ, ամենևին, Էյնշտեյնը «ամպերում ճախրող» հրեշտակ չի եղել))) և ոչ էլ «անսեռ » մի ինչ-որ արարած.,ինչպես շատերին էր թվում ...))))))) Բոլոր ժամանակներում էլ նրա սեռական կյանքը չափազանց ակտիվ է եղել և առանց այդ բաղկացուցիչ մասի իմացության հանճարի կենսագրությունը թերի կլիներ...))
Նկ.Օնորե Դոմյե,Գիշերային Երազողները Աբսինթ(օշինդրօղի)...(Կար ժամանակ ,երբ չգիտես ինչու, այս բառը նույնացնում,կապում էին էլիտարի,բոհեմականի ,տրանսցենդենտալի հետ ... ) առաջինն այն փորձել է ֆրանսիական մտավորականությունը...
Նկ.Օնորե Դոմյե,Այս Մարդը... Այդ թունդ ըմպելիքը գրավում էր արվեստի աշխարհին պատկանող մարդկանց ուշադրությունը..Նրանք համարում էին,որ « La fee verte-կանաչ փերին » կամ «աբսինթի կանաչ կրակը» խթանում է ստեղծագործական գործընթացներն ու «ենթագիտակցությունից պոկում քնած երևակայությունը»: 19-րդ դարի կեսերից սկսած աբսինթը դարձավ ամենանորաձև սպիտային խմիչքը...Իհարկե ,նրա հրաշագործ ազդեցությունը չափազանցված էր....