Мой список блогов

четверг, 8 декабря 2011 г.

ՄՈՒՇԵՂ ԻՇԽԱՆ......

նկ.Մհեր Աբեղյան

Տառապանք

Ցնորք է գուցէ մեր շուրջ ամէն բան,
Աչքերը մարդուն՝ խաբկանքի պաստառ,
Անցքերն աշխարհի՝ լոկ շարժանկար,
Ցնորք է գուցէ մեր շուրջ ամէն բան:
Կսկիծն է կեանքին միայն իրական,

среда, 7 декабря 2011 г.

Անտուան Դը Սենտ Էքզյուպերի «Փոքրիկ Իշխանը» ...հատվածներ

Regardez attentivement ce paysage afin d’être sûr de le reconnaître, si vous voyagez un jour en Afrique, dans le désert. Et, s’il vous arrive de passer par là, je vous supplie, ne vous pressez pas, attendez un peu juste sous l’étoile! Si alors un enfant vient à vous, s’il rit, s’il a les cheveux d’or, s’il ne répond pas quand on l’interroge, vous devinerez bien qui il est. Alors soyez gentils! Ne me laissez pas tellement triste: écrivez-moi vite qu’il est revenu…
Ուշադիր նայեք, որպեսզի անպայման ճանաչեք այս վայրը, եթե երբևէ Աֆրիկայի անապատներն ընկնեք: Եթե այնպես պատահի, որ դուք անցնեք այս վայրերով, պարտք եմ դնում ձեզ վրա՝ մի շտապեք, մի փոքր կանգ առեք այս աստղի տակ: Եվ եթե ձեզ մոտենա ոսկեգանգուր մի փոքրիկ տղա, եթե նա զրնգուն ծիծաղ ունենա և ձեր հարցերին չպատասխանի, դուք, իհարկե, գլխի կընկնեք, թե ով է նա:
Այդ ժամանակ, շատ եմ խնդրում ձեզ, չմոռանաք փարատել իմ վիշտը. անմիջապես գրեք ինձ, որ նա վերադարձել է:


***

Antoine de Saint-Exupery
Le Petit Prince...

A Leon Werth. 
Je demande pardon aux enfants d'avoir dedie ce livre a une grande personne. J'ai une excuse serieuse: cette grande personne est le meilleur ami que j'ai au monde. J'ai une autre excuse: cette grande personne peut tout comprendre, meme les livres pour enfants. J'ai une troisieme excuse: cette grande personne habite la France ou elle a faim et froid. Elle a bien besoin d'etre consolee. Si toutes ces excuses ne suffisent pas, je veux bien dedier ce livre а l'enfant qu'a ete autrefois cette grande personne. Toutes les grandes personnes ont d'abord ete des enfants. (Mais peu d'entre elles s'en souviennent.) Je corrige donc ma dedicace: 
A Leon Werth. 

quand il etait petit garcon.
ԼԵՈՆ ՎԵՐՏԻՆ
Խնդրում եմ, երեխաները ինձ ներեն այս գիրքը մեծահասակ մարդու նվիրելու համար: Պետք է արդարանամ` այդ մեծահասակ մարդն իմ ամենալավ բարեկամն է: Բացի այդ, նա աշխարհում ամեն բան հասկանում է, նույնիսկ մանկական գրքերը: Եվ վերջապես, նա ապրում է ֆրանսիայում, իսկ այնտեղ հիմա սով է ու սառնամանիք: Եվ նա մխիթարության մեծ կարիք է զգում: Եթե այս ամենն ինձ չի արդարացնում, ապա ես այս գիրքը կնվիրեմ այն տղային, որին մի ժամանակ նման է եղել իմ մեծահասակ ընկերը: Չէ՞ որ բոլոր մեծահասակները առաջ երեխա են եղել, միայն թե նրանցից քչերն են այդ բանը հիշում: Այսպես ուրեմն, ես ուղղում եմ մտցնումիմ ձոնի մեջ`


ԼԵՈՆ ՎԵՐՏԻՆ, երբ նա փոքրիկ տղա էր...




 


Նկ.Սիրիլ Ռոլանդո,Դու ինձ ես պատկանում


Իմ սիրտը ցավից ճմլվում է, երբ ես հիշում եմ իմ փոքրիկ բարեկամին, և ինձ համար հեշտ չէ նրա մասին պատմելը: 
Ես նրա մասին ուզում եմ պատմել, որպեսզի չմոռանամ նրան: 

Շատ տխուր բան է, երբ բարեկամներին մոռանում են: Բոլորը չէ, որ բարեկամ ունեն:
C'est triste d'oublier un ami. Tout le monde n'a pas eu un ami….


«Կար- չկար մի  Գեղեցիկ Իշխան կար : 

Նա ապրում էր մի մոլորակի վրա ,որը իրենից մի քիչ էր 
մեծ...և նա սրտակից բարեկամ չուներ...»: