Սերգեյ Եսենին Վաղ հասակից է երևում

Վաղ հասակից է երևում արդեն,
Ինչ որ հոգուդ մեջ ապրում է ու կա,
Թե չդառնայի կյանքում բանաստեղծ,
Գուցե լինեի գող ու սրիկա:

Ցածր հասակով ու նիհարավուն,
Բայց տղերքի մեջ միշտ քաջ էի ես
Եվ հաճախ էի վերադառնում տուն,
Կռվում արնոտած թե քիթ ,թե երես:

Բոդլեր ,Դը Լիլ, Պոլ Էլյուար,Թ. ԳՈԹԻԵ, Վեռլեն,Մյուսե,Ժակ Բրել

Նկ.Ռենուար

La Poésie Française     Ֆրանսիական
Պոեզիա
Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն
1984

Թեոֆիլ Գոթիե

Համբույրի մը մեջ՝Ալյակն...

Համբույրի մը մեջ ՝ալյակն ի վշտեր
Կըսե ծովեզեր.
Իբրև սփոփանք վարդերուն վայրի
Այգն արցունք ունի.
Խորունկ հեծեծանքն  իրիկվան հովին
Կը լըսե նոճին,
Ինչպես բևեկնին՝վշտալից վուվուն
Աղավիներուն ՝

ՈՒմ ցանկանում է ոչնչացնել Յուպիտերը նրան զրկում է բանականությունից....

Խոսքի պատմություն...

ՈՒմ  ցանկանում  է ոչնչացնել  Յուպիտերը նրան զրկում է բանականությունից.....Quos Iupiter perdere vult, dementat

Նշանակությունը'հիշեցում այն մասին,որ ամենադաժան կերպով մարդն ինքն իրեն է պատժում,երբ կատարում է չմտածված,անխելք արարքներ 'համառելով իր սխալների ու մոլորությունների մեջ...

Սոֆոկլեսի ժամանակակից,անհայտ հույն  դրամատուրգի խոսքերն են սրանք: 
Այս արտահայտությունը  անտիկ այլ հեղինակների կողմից հնչել է այսպես.«Երբ աստված մարդուն պատրաստվում է դժբախտացնել ,առաջինը նրան բանականությունից է զրկում  , ինչով  նա դատողություններ է անում»:

Արտահայտությունը առկա է նաև աթենացի պետական գործիչ և հռետոր Lycurgus-ի ելույթներում,մի թեթև վերափոխված.«Երբ մարդուն վրա է հասնում աստվածների ցասումը... աստվածությունը նախ զրկում է  նրան բանականությունից ,այնուհետև   նրա  մտքերին տալիս է  սխալ ուղղություն,որպեսզի նա չգիտակցի իր սխալները»:

Իսկ հիմա տեսեք ,թե ինչպես է այս արտահայտությունը հնչում անգլիացի բանասեր Ջոշու Բարնսի մոտ.Ում ցանկանում է աստված պատժել ,սկզբից զրկում է նրան բանականությունից»:
   Ժամանակակից ամենահայտնի տաբերակը.«Նրան, ում  ցանկանում  է ոչնչացնել Յուպիտերը ,նախ  զրկում է  բանականությունից.....»,
որպես մեկնաբանություն օգտագործել է ֆրանսիացի բանասեր Բուասսոնադան...