Ես ուզում էի աշխարհին մի բառ ասել, բայց քանի որ չկարողացա `դարձա գրող....

-Ես լսել եմ ,որ աշխարհը գեղեցիկ է,-ասաց կույրը:
-Թվում է ,-պատասխանեց տեսնողը :

Մեծերը պետք է   երկինքը թեքեն  մարդկանց, առանց նվազեցնելու նրա մակարդակը :


Հանճարեղ ստեղծագործողների ամենամեծ աշխատանքները տեղավորվում են մարդկանց սրտերում :

Մեծ այրերին ծնում են ոչ թե մայրերը,այլ Պլուտարքոսները:

Եղիր իրատեսական .մի ասա ճշմարտությունը:

Մեծ է ոչնչության ուժը:Նրան ոչինչ չի հաղթի:

Եղեք  ինքնուս, մի սպասեք ,որ կյանքը ձեզ սովորեցնի:

Վախենում եմ հրեշտակներից:Նրանք բարի են .համաձայնում են լինել նաև սատանա:

 Կեսարինը՝կեսարին,աստծունը՝աստծուն:Իսկ մարդկանց ի՞նչ:

Աստված հրեշտակ չէ:

Հավատո՞ւմ եմ ես Աստծուն:Ինչո՞ւ այդ մասին միշտ հարցնում են մարդիկ,իսկ ՆԱ՝ երբեք:

Հավատում եմ,որ մարդը կստեղծի «հոմունգուլուս»-արհեստական մարդ:Աղերսում եմ,ի սեր Աստծո,պետք չէ  կրկնել Նրա սխալն ու ստեղծել  « իր պատկերով ու նմանությամբ...» ։

Պատահում է,որ   պատիժը ծնում է մեղք:

Համեստորեն նա ինքն իրեն գրամոլ էր համարում ,բայց իրականում «գործ տվող էր»:

 Հորիզոնական դիրքում  ուղեղը մնացյալ օրգաններից բարձր չէ:

Հայելու մեջ խոսքերը  հաճախ արտացոլում են մերկ սեռական օրգանները:

Սրտի և գլխի պայքարում վերջիվերջո ստամոքսն է հաղթում:

 Կախվածի տանը պարանից չեն խոսում:Իսկ դահիճի՞ տանը...

Գաղափարների պայքարում մարդիկ են զոհվում:

Լինում են ժամանակներ ,երբ  մարդիկ խոսելով քնի մեջ՝ ստում են:

Լինում են պատվավոր փշե պսակներ,միայն ՝փշերը դեպի դուրս:

Որոշ կրոններ երկրպագում են մարտիրոսներին,իսկ որոշները՝ դահիճներին :

Դրախտում  պետք է լինի ամեն ինչ .դժոխք նույնպես:

Մարդ լինենք  ,դե  թեկուզ այնքան ժամանակ,քանի դեռ գիտությունը չի բացահայտել,որ մենք  հանդիսանում ենք ուրիշ մի բան :

Վտանգավոր պահերին մի թաքնվիր ինքդ քո մեջ .այնտեղ հաստատ քեզ կգտնեն:

 Պիտի սովորենք.միգուցե մահվանից հետո մեզնից կաճի
 բարու և չարի իմացության ծառը: 

Լինելով բարձունքին դու գտնվում ես անդունդի վրա:

Ինքներս կփչենք մեր առագաստներին:

Անզոր զայրույթը հրաշքներ է գործում :

Զառանցանք է,բայց ՝նոր:

Անգրագետները  ստիպված են թելադրել:

Ախ,եթե կարողանայինք տեսնել կյանքը և
 ոչ թե իրավիճակը:

Լինում են ժամանակներ,երբ փիլիսոփան մահվան մահճում հայտարարում է.«Բարեբախտաբար ,ես մնացի չհասկացված»:

Անզիջում էր:Հարկադրեց իրեն փոխզիջման:

Անքնությունը  դարաշրջանի  հիվանդություն է ,երբ մարդկանց հրամայում են փակել աչքերը շատ բաների վրա:

Հեղինակը կարող է ինքնասպանություն գործել՝ նշան բռնելով հանրային  ճաշակին:

Հանճարեղության փայլի մեջ տեսնում ես սեփական անտաղանդությունդ:

Գուցե՞ երջանկությունը թաքնվում է ինչ-որ կեղծանվան տակ:

 Գուցե՞ մենք պարզապես  ինչ-որ մեկի հիշողությունն ենք: 

 Բայց որքան ջրհեղեղներ են եղել առանց Նոյի...

Նետիր առաջին քարը,այլապես  քեզ կկոչեն էպիգոն(նմանակող,կրկնող):

Միգուցե մեր պատկերացումները մարդու մասին չափազանց անտրոպոմորֆ են (մարդանման,մարդակերպ):

Դատարկ կնոջ մեջ կարելի է ներդնել մեծ գումար:)))

Բա՞յց մերկ կանայք  էլ են  խելացի :)))

Երբ նայում ես նրան ,անհանրին է համակերպվել այն մտքին ,որ նրա հոգին  էլ չունի նույնքան շքեղ կիսանդրի:

Ո՞ր քամուն նետել բառը:

Ում լեզուն հնազանդ է, նա հաճախ է լռում:

Որքան թարմ են գույները նրանց ,ովքեր ստվերում էին :))

Լինենք հակիրճ:Աշխարհը գերբնակեցված է բառերով:

Երբեմն  միայն համարձակ լինելը քիչ է ,հարկավոր է նաև լկտի լինել:

Երբ տեսնում ես Е = mс2, հավասարումը ամաչում ես շատախոսությանդ համար:

Կյանքը դա մի անառողջ բան է.ով ապրում է ՝նա մեռնում է :

 Անելանելի ենք համարում մենք այն դրությունը ,որից դուրս գալը մեզ դուր չի գալիս :

Գլուխդ մի կորցրու , մեկ էլ տեսար ճակատագիրը ցանկանցավ  շոյել  այն:

Հավատը հրաշքներ է գործում:Փոխադարձության սկզբունքով:

Աչքերը հոգու հայելին են ՝միայն  ճանճերը չիմանան այդ մասին  :))))

Գնալով  ընդառաջ մերձավորիդ, մի թող  նրան մտնել թիկունքից:

Կանգնած էր պոզիտիվը ,նրա հետ նեգատիվը՝ երկու այլընտրաքի ընկերակցությամբ:
Եկան վճռական պրիմիտիվներն  ու նրանց հետ գնացին այլընտրանքները...))))))))))

Մարդիկ միայնակ են  քանզի կամուրջների փոխարեն պատեր են կառուցում:

 Գիրկդ մի բաց մարդկանց առջև ՝մի օգնիր  նրանց խաչել քեզ:

                          «Փնթի ... Չսանրված մտքեր»  սարկազմի արքայից


Փչացած կողմնացույցի սլաքը    չի դողում .նա զերծ է պատասխանատվությունից:

Ամեն համազարկ հեղափոխության բանբեր չէ:

Մի խաչից երկու կախաղան կարելի է պատրաստել,-արհամարհանքով նետեց  մասնագետը:

Դուք կարծո՞ւմ եք,որ այս հեղինակը քիչ բան է արել:  Այդպես չէ: Նա միայնակ նվազեցրել է մշակույթի ընդհանուր մակարդակը:))

Սկզբում էր Բանը:Հետո  միայն վրա հասավ լռությունը:

Ես կողմ եմ  հոգևոր կյանքում մասնավոր սեփականության վերականգմանը :

Վտանգավոր է ծիծաղեցնել անատամ բռնակալին...

Կարելի է  հայտնվել հատակին  ՝  չհասնելով  խորության:

Ոմանք  չեն տարբերում օնանիզմը    « իրենք իրենց  հավատարիմ» լինելուց :

Արվեստը պետք է հասկանալի՞ լինի...Այո,միայն իր հասցեատիրոջը :

Ինչպե՞ս մարզել միտքը,որ կարողանաս մոռանալ:

Հարկավոր է ունենալ մեծ համբերություն,որպեսզի
սովորես համբերել:

Չիմանալով օտար լեզուներ,երբեք չես հասկանա օտարերկրացու լռությունը:

Հիմարությունը չի ազատում մտածելու անհրաժեշտությունից:

Երբ առասպելը դառնում է իրականություն,  ո՞ւմ հաղթանակն է դա .  իդեալիստների,թե՞ մատերիալիստների:

Կույր հավատը  չար աչքեր ունի:

Երազում տեսա  իրականությունը...ինչպիսի՜  թեթևությամբ  ես արթնացա:  

Մի պատմեք ձեր երազների մասին:Միգուցե իշխանության գան ֆրեյդիստները:

 Երբեմն ճահիճը խորության տեսանելիություն է ստեղծում:

Նույնիսկ գահին  են «շալվար մաշում»:


Խարույկով չես ցրի խավարը:

Անմահության առաջին պայմանը մահն է:

Ես ուզում էի աշխարհին մի բառ ասել, բայց քանի որ   չկարողացա  `դարձա գրող......

Մտածելու համար հարկավոր է ուղեղ  ,էլ չեմ խոսում մարդու մասին:

Մի մտիր մերձավորիդ հոգին ոտքերով,եթե նույնիսկ սրբել ես :

Նույնիսկ տանիքի  հողմաղացը  բնավորություն ունի ,երբ քամի չկա:

Սատանան դժոխքում դրական կերպար է:

Մեռելներից հարություն կարող են առնել միայն մեռածները  .կենդանի մարդուն ավելի  դժվար է:

-Ես  գրող եմ վաղվա օրվա ,-ասաց նա:Կխոսենք վաղը չէ մյուս օրը,-պատասխանեցի ես:

Մի հնչեցնի բանալիները գաղտնիքների:

Ցանկացած տեսանկյունից չի կարելի կույր լինել:

Մեր նախնինները գազանի մորթով են ման եկել,իսկ մեզ անհարմար է  նույնիսկ մեր սեփականի մեջ: 

Կապանքները  չեն սիրում  գամել ուշադրություն: 

Հաճախ գլխի վրա    «տանիք»    ունենալը 
 թույլ չի տալիս աճել մարդկանց  :

Երբ կգոռան .«Կեցցե առաջընթացը» -միշտ հետաքրքրվեք ՝ինչի՞ առաջընթացը:

Հավասար իրավունքները անօրինականության օրոք արդեն ինչ-որ բան են :

Անհանրին է ձևացնել ազատություն:

Ուսումնասիրեք օրնիտոլոգների փորձը. որպեսզի գրողները կարողանան տարածել  թևերը՝ նրանք պետք է  կարողանան ազատորեն  օգտագործել փետուրը:

Այնտեղ,ուր արգելված է ծիծաղը,սովորաբար արգելված է նաև լացը:

Երբ երերուն են փաստարկները ,հաճախ  է մարդու   դիրքորոշումը   դառնում կոշտ:

Գնահատեք բառերը:Նրանցից  յուրաքանչյուրը կարող է ձեր վերջինը լինել:

Աշխարհին նայող պատուհանները կարելի թերթով ծածկել:

Հիշեք. գինը,որը հարկավոր է վճարել ազատության համար,ընկնում է ,երբ աճում է պահանջարկը:

Իսկական թշնամին քեզ երբեք չի թողնի:

Մենակությու՜ն... որքան ես գերբնակեցված:

Զգուշացեք ботаник-ներից,որոնք պնդում են ,թե Չարի արմատը իմացության ծառի մեջ է:

Իսկ վախկոտները չեն վախենում պառկել հերոսների գերեզմանոցում : 


Հացը բացում է ցանկացած բերան...))))))

Շատ բումերանգներ չեն վերադառնում:Նրանք ընտրում են ազատությունը...

Չփորձենք հասկանալ միմյանց,որպեսզի չատենք միմյանց...

Իսկական տղամարդուն կարելի է ճանաչել...նույնիսկ ,երբ նա մերկ է...)))

Եթե բարձրանար զրույց վարելու արվեստը,կնվազեր ծնելիությունը...)))

Այն փաստը ,որ նա մահացել է,չի ապացուցում,որ նա ապրել է...)))

Մարդը նաև նրանով է գերազանցում մեքենային,որ կարող է ինքնիրեն վաճառել...

Միգուցե ես այնքան ամուր չհավատայի հայրենասիրության անսահման կենսունակությանը,եթե չիմանայի,թե որքան անսպառ է այլատյացության պաշարը...

Ինձ համար,ամեն ոք,ով խփում է գոտկատեղից ներքև՝գաճաճ է...)))

Գրաքննադատները վճարովի սիրով են զբաղվում գրականության հետ..)))

Այն ,որ մեզ կարելի է խաբել նորից ու նորից ՝լավատեսություն է ներշնչում ինձ...)))

«Օրենքի տառը» պետք է ներառված լինի այբուբենի մեջ...

Փաստերը երբեմն խոսում են օտար առոգանությամբ...

Ես ասում եմ այնքան հին բաներ,որոնք մարդկությունը մոռացել է արդեն...

Քեզ միևնույնն է«կծախեն» ,դու միայն գինդ ավելացրու...)))

Որքան խավար է ,այնքան հեշտ է լինել աստղ...)))

Ազգայնականությունը կարող է լինել հսկայական,բայց մեծ ՝երբեք...


Երբ սկսում եմ լրջորեն մտածել,ես տեսնում եմ,թե որքան է ծիծաղելի աշխարհը...

Հույսը՝ մայրն է հիմարների,որը չի խանգարում նրան լինել հիասքանչ սիրուհին համարձակների...

Ժողովրդի ձայն չունենալը նկատելի է նույնիսկ հիմնը երգելիս:

Անդունդը չի բաժանում,բաժանում է տարբերությունը մակարդակների...


Շարունակելի...

Սարկազմի արքա`Ստանիսլավ Եժի Լեց (լեհ գրող և երգիծաբան )
«Փնթի ... Չսանրված մտքեր» 
Թարգմ,՝Լիլին(Հատուկ Ընկերներիս համար)...)))հուսամ , պահպանել եմ այս սրամիտ արտահայտությունների այն   բոլոր  «հրապույրները» ,որոնք շատ դժվար է պահպանել թարգմանության ժամանակ...
Չնայած,ասում են.
«նա ով բառացիորեն է թարգմանում ՝ստում է,իսկ ով ավելացնում է՝սրբապղծություն է անում...)))
Ի դեպ, մինչև հայերեն «թարգմանվելը»  երեք օտար լեզվով է «անցել»  ...)))