Հայհոյանք...«ցածրադիր ...ոչ ցենզուրային «ուղղահայաց» լեզու... »

  Չգիտեմ  ինչու «կլասիցիզմից ,ակադեմիական գեղեցկությունից, ռոմանտիցիզմից»  հետո որոշեցի  անդրադառնալ «կեղտոտ ռեալիզմին»...)))) Թերևս գիտեմ էլ... Վերջում կասեմ...

Հայհոյանք... ոչ ցենզուրային , ցածրադիր ,ուղղահայաց լեզու... « в стиле  soft և  հard պոռնո ...»:Այս «լեզվով » խոսում են գրեթե բոլորը...Հարմար է շատ  ...Ձեռքի տակ ունենալով  «համոզիչ փաստարկներ» կարելի է  բռնվել հակառակորդի հետ  «լեզվական ըմբշամարտի» և  «խորը թափանցելով»  նրա  «ներաշխարհը»  միանգամից տապալել նրան... 

Նողկալի  է... 
 Հայհոյում է մտավորականը,հասարակ մարդը արվեստագետն ու քաղաքական գործիչը,ղեկավարությունը ( ղեկավարությունը երևի այս կերպ  հայտնում է իր պատրաստակամությունը ժողովրդի հետ «մտերմանալու» )))  ...հայհոյում են շատ կանայք ու աղջիկներ (բեղ-մորուքավոր առնականայք են սրանք ) ...
Հայհոյախոսության «հատընտիր գոհարներ » կան նաև Աստվածաշնչում , հատկապես  Եզեկիելի գրքում ...այն « բազմաժանր  է ,բազմաշերտ ,եռաչափ...»(Մեղա ՜Տեր ,ես չգիտեմ,թե  ինչ եմ խոսում ... Ճիշտ է,հասկանում եմ ,թե ում են հասցեագրված այդ խոսքերը և ինչու ...բայց ինչո՞ւ այդքան կոշտ լեզվով...Այն էլ  Աստվածաշնչում   ...այ սա չեմ հասկանում... ):
Իսկ ի՞նչ է հայհոյանքը մտավորականի շուրթերից... Ընդվզո՞ւմ,ներքին ազատությո՞ւն,անկաշկանդությո՞ւն,թե մոդայիկ է պարզապես...  «Թունդ»  խոսք  սիրել  են  նաև  բոլոր ժամանակների մեր Պատվելի գրողներն ու բանաստեղծները...(ի դեպ , մի նամակում Պուշկինը գրել էր ընկերոջը,թե   չի ցանկանում  ,որ իր մահից հետո տպագրվեն  հայհոյական բանաստեղծությունները...Նա ասում էր՝«Ժողովրդական բանաստեղծի լեզուն էլ ժողովրդական պիտի լինի»  ):Մաքուր: 
Ինչևէ...
Ի՞նչ է հայհոյանքը...հայհոյախոսությունը ՝ դեպի« սիրտ -հոգին տանող » և քարուքանդ անող  ամենակարճ ու հարմար այդ  ճանապարհը....Լեզվի ազատությո՞ւն ,էմոցիոնալ լիցքաթափո՞ւմ ուրիշի հաշվին  ... թե՞էվոլյուցիոն թերհասունություն (կենսաբաններին հայտնի ,որ կենդանական աշխարհում սերտ կապ կա սեքսուալության ու ագրեսիայի միջև...շատ տեսակներ  օգտագործում են նույնիսկ իրենց ամորձիները հակառակորդին վախեցնելու համար) մարդ արարածն անում է գրեթե նույն բանը ՝բանավոր...
Ինչո՞ւ է հայհոյում մարդը...
Դե ,իհարկե (կասեն շատերը) կհայհոյես  ,երբ տրորում են ոտքդ,հարվածում թիկունքից,կտրում թռիչքի համար պարզած թևերդ , ստորացնում են փողով ,երբ «հեծում ու քրտնում ես տաղտուկ կյանքի տակ» ,երբ « արժանավորը ստանում է  միշտ հարվածներ անարժաններից ...» և այլն , և այլն...պատճառները բազմաթիվ են...

Բայց , չէ՞ որ կան նաև  լեզվական  այլ  ոճեր «խոսքը տեղ հասցնելու» : Կան: Դրանք բարդ են ,իսկ հայհոյանքով  հասկացնելը  շատ ավելի  հեշտ է, կարճ ու կոնկրետ...

Իսկ հնարավո՞ր է «թարգել» հայհոյախոսության վատ սովորությունը...Ասում են ,ինչպես ծխելուց ,հայհոյախոսությունից էլ նույնքան  դժվար է հրաժարվելը...
Ի՞նչ անել...
Բառը ,խոսքը , դա վերին Շնորհ է...մի պղծեք նրա Սուրբ կառուցվածքը(որքան էլ չարացած ...կամ դառնացրած  լինեն ձեզ): Մի՞թե կարծում եք ,որ չար խոսքով կկրճատեք չարությունը աշխարհի...
Զգուշացեք,հայհոյանքը կարող է դառնալ լեզվական վարքագիծ...
Մի՛ Քանդեք...Մի ՛Սպանեք խոսքով...Մի՛ ստեղծեք ձեր շուրջը  ամենակուլ, ոչնչացնող սև խոռոչ..
Կատարյալ է նա ,ով լեզվով չի սայթաքում.... 
    Ես մի երազանք ունեմ...Երազում եմ ,որ Քրիստոնեությունը ոչ թե կրոն լիներ ,այլ վարքագիծ,կենսակերպ,մտածելակերպ ...Եվ ապրեինք բոլորս համապատասխան « Լեռան Քարոզի»....Երանի՜...

P.S. «Առակս ի՞նչ կցուցանե» ... Վերջերս ինձ հետ   տեղի ունեցավ մի այսպիսի միջադեպ...Օդակայանից դուրս գալով՝ մոտեցա տաքսիներին...Շրջանցելով առաջին տաքսին ՝մոտեցա երկրորդին...Այդպես ցանկացա...
Հանապազօրյա հացի համար պայքարող տաքսու վարորդը ,որին «շրջանցել էի» ,  «ինքնահաստատվեց » Մորս հաշվին...այնպես « հիշատակեց» , որ երևի Խեղճ Մայրս նորից մահացավ գերեզմանի մեջ.......................
Առաջին անգամ ափսոսացի ,որ տղա չեմ ծնվել...