Բոդլեր ,Դը Լիլ, Պոլ Էլյուար,Թ. ԳՈԹԻԵ, Վեռլեն,Մյուսե,Ժակ Բրել

Նկ.Ռենուար

La Poésie Française     Ֆրանսիական
Պոեզիա
Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն
1984

Թեոֆիլ Գոթիե

Համբույրի մը մեջ՝Ալյակն...

Համբույրի մը մեջ ՝ալյակն ի վշտեր
Կըսե ծովեզեր.
Իբրև սփոփանք վարդերուն վայրի
Այգն արցունք ունի.
Խորունկ հեծեծանքն  իրիկվան հովին
Կը լըսե նոճին,
Ինչպես բևեկնին՝վշտալից վուվուն
Աղավիներուն ՝

ՈՒմ ցանկանում է ոչնչացնել Յուպիտերը նրան զրկում է բանականությունից....

Խոսքի պատմություն...

ՈՒմ  ցանկանում  է ոչնչացնել  Յուպիտերը նրան զրկում է բանականությունից.....Quos Iupiter perdere vult, dementat

Նշանակությունը'հիշեցում այն մասին,որ ամենադաժան կերպով մարդն ինքն իրեն է պատժում,երբ կատարում է չմտածված,անխելք արարքներ 'համառելով իր սխալների ու մոլորությունների մեջ...

Սոֆոկլեսի ժամանակակից,անհայտ հույն  դրամատուրգի խոսքերն են սրանք: 
Այս արտահայտությունը  անտիկ այլ հեղինակների կողմից հնչել է այսպես.«Երբ աստված մարդուն պատրաստվում է դժբախտացնել ,առաջինը նրան բանականությունից է զրկում  , ինչով  նա դատողություններ է անում»:

Արտահայտությունը առկա է նաև աթենացի պետական գործիչ և հռետոր Lycurgus-ի ելույթներում,մի թեթև վերափոխված.«Երբ մարդուն վրա է հասնում աստվածների ցասումը... աստվածությունը նախ զրկում է  նրան բանականությունից ,այնուհետև   նրա  մտքերին տալիս է  սխալ ուղղություն,որպեսզի նա չգիտակցի իր սխալները»:

Իսկ հիմա տեսեք ,թե ինչպես է այս արտահայտությունը հնչում անգլիացի բանասեր Ջոշու Բարնսի մոտ.Ում ցանկանում է աստված պատժել ,սկզբից զրկում է նրան բանականությունից»:
   Ժամանակակից ամենահայտնի տաբերակը.«Նրան, ում  ցանկանում  է ոչնչացնել Յուպիտերը ,նախ  զրկում է  բանականությունից.....»,
որպես մեկնաբանություն օգտագործել է ֆրանսիացի բանասեր Բուասսոնադան...

« Ահա թե որտեղ է թաղված շան գլուխը....»

                                                

« Ահա թե որտեղ է թաղված շան գլուխը....» կամ «որտեղ է թաղված շունը» ....
Ծանոթ արտահայտություն է,չէ՞:    )))
Իսկ այս խոսքի պատմությունը հետևյալն է.
Մի ավստրիացի զինվոր իր բոլոր ռազմարշավներն ու մարտերն անցկացնում էր իր  սիրելի շան հետ:
Մի անգամ Նիդեռլանդներում ճանապարհորդելիս շունը սեփական կյանքի գնով փրկում է տիրոջը...Շնորհակալ զինվորը հանդիսավորությամբ թաղում է իր չորքոտանի ընկերոջն ու հուշարձան կառուցում նրա պատվին...  17-րդ դարում  կառուցված  այդ հուշարձանը պահպանվել է մինչև 19-րդ սկիզբը...

Հրաշքներ պատահում են....

Նկ. Վլադիմիր Կուշ(Կուշչ)


Իննամյա Տեսսին   շատ հմայիչ ,խելացի ու  լուրջ  մի աղջնակ էր...
Մի անգամ  նա պատահաբար լսեց   ծնողների խոսակցությունը  իր  փոքրիկ եղբոր՝Թեդի 

Իսկ այս պատմությունը...:))Հատուկ «Էնշտեյնասեր» մեր Սյունիկի համար ...

Նկ.Կանդինսկի

Մի անգամ  պրոֆեսորը հարցրեց իր ուսանողներին,
-Աստվա՞ ծ է արարիչն ամեն բանի։
Ուսանողներից մեկը համարձակորեն պատասխանեց.
-Այո՛:
-Այսինքն ՝ դուք համարում եք,որ Աստվա՞ ծ է ստեղծել ամեն բան։
-Այո՛,կրկնեց ուսանողը։

Էռնեստ Հեմինգուեյ և Ագնեսա ֆոն Կուրովսկի...«Մի սիրո պատմություն» շարքից

   Հայտնի ամերիկացի գրող,նոբելյան դափնեկիր,կանանց սրտերի հրաշալի գիտակ,կանանց պաշտող  և հիասքանչ սիրահար (հոմանի) Էռնեստ Հեմինգուեյն   իր ամենահայտնի վեպերից մեկը ՝« Հրաժեշտ զենքին» նվիրել է իր պատանեկան կրքոտ սիրուն՝ ծագումով լեհուհի Ագնեսա ֆոն Կուրովսկուն,որը կարողացավ շատ երկար կապել իրեն կրակոտ  Հեմինգուեյին:

Պարզապես հասկանալ եմ ուզում...օգնեք ինձ հասկանալ...

Անկեղծ ասած....
Ես հասկանում եմ ,թե ովքեր են ուժեղ մարդիկ,սակայն չեմ հասկանում և , հետևաբար, փորձում եմ հասկանալ,թե  ինչ է հաջողությունը...?  և ովքեր են հաջողակ մարդիկ???Ֆորտունայի սիրեցյալներ...? բախտի սիրասուն զավակներ,թե..?.(հիշեցի «բախտից երես առածներին» արված մեր Լեոի տեղին ու  շատ  սուր (կծու :) մեկնաբանությունը..հիանալի էր)... :))

Մահացու եռանկյունի....« մի սիրո պատմություն» շարքից

Մահացու եռանկյունի....Սերգեյ Եսենին...Զինաիդա Ռայխ և Վսեվոլոդ Մեյերհոլդ

1917թ. ...ծանր ժամանակաշրջան ...Սերգեյ Եսենինը Պետերբուրգում էր...Շուրջն իրարանցում էր,անկարգություններ...Պոեզիայի ժամանակը չէր...Եվ հետո, ընկերը ՝սկսնակ գրող Ալեքսեյ Գանինը հրավիրում է նրան Սոլովկի.

Ասա ինչ ես կարդում դու ...ու ես կասեմ ,թե ով ես դու... :))

Առավոտ է...անչափ նման
մնացած բոլոր առավոտներին...)))
Մի գավաթ սուրճ...համակարգիչ...իրականությունից անդին...պատրանքների թագավորություն...:))
այցելուներ....

Ջահելություն,ծերություն և անմահություն

Ջահելություն 

Պատանեկությունն ասես արբեցում է,տագնապող բանականության նման մի բան:

                Ֆ. Լարոշֆուկո