Մի իմաստունի խրատ. «Մարդիկ վիրավորում են երեք ձևով...Նրանք կարող են քեզ ասել ,որ դու հիմար ես,կարող են քեզ անվանել ստրուկ,կարող են քեզ կոչել միջակություն... Եթե քեզ հետ նման բան պատահի ,պարզապես հիշի'ր այս պարզ ճշմարտությունը.
Ձեռք քաշիր ,եղբայրս ,այն ընկերոջից,որը բարեկամություն է անում քո թշնամիների հետ: Կաբուս Հույս մի դնիր դյուրաբորբոք ընկերոջ վրա ,եթե նա բնավորությամբ նույնիսկ բարի մարդ է: Աբուլ -Ֆարաջ
«Հայաստանի լույսը մեզ է հասնում Մարտիրոս Սարյանի շնորհիվ...Ուրախալի լույս,որը լուսավորում է մարդկանց,լեռները.. պտուղները-այն գանձ է՝կրկին հայտնաբերված ...Նրա գույներն այնքան գեղեցիկ են,որ մեր Մատիսի ու Սեզանի կողքին դարաշրջանը պիտի առաջնակարգ տեղ հատկացնի Մարտիրոս Սարյանի համար ...»
Մեզանից ում չի զարմացրել սպարտացի Lycurgus-ի արարքը....
Երբ մի երիտասարդ քաղաքացի հանել է նրա աչքերը, զայրացած ամբոխը երիտասարդին հանձնել է Lycurgus-ին, որպեսզի նա իր հայեցողությամբ պատժի մեղավորին....սակայն վերջինս հրաժարվում է.... Պատժելու փոխարեն Lycurgus-ը զբաղվեց երիտասարդի դաստիարակությամբ...կրթեց...դարձրեց նրան մի ազնիվ ու բարի մարդ ...ու մի օր նրա հետ այցելեց թատրոն:
Լարոշֆուկո Մարդիկ սովորաբար բարեկամություն են անվանում համատեղ ժամանցը,փոխադարձ օգնությունը գործերում,ծառայությունների փոխանակումը,մի խոսքով,այնպիսի հարաբերությունները,որտեղ եսասիրությունը հույս ունի որևէ բան շահել:
Սխալները միշտ ներելի են,երբ ուժ ունես դրանք խոստովանելու:
Եվ կեսարը բարձր չէ քերականագետներից-Nee Ceasar поп supra grammaticos Հռոմեացի պատմաբան Սվետոնիուսը պատմում է ,թե ինչ հանգամանքներում ծնվեց այս արտահայտությունը. Մի անգամ քերականագետ Պոմպոնիուս Մարկելը նշեց լեզվական սխալ կայսեր
Ինչ թույլատրված է Յուպիտերին,ցլին՝ արգելված է..լատ.՝Quod licet Jovi, поп licet bovi (квод лицэт йови, нон лицэт бови) Արտահայտության պատմությունը-Յուպիտերին(նույն ինքը ՝Զևսը)դուր է գալիս Փյունիկիայի թագավորի աղջիկը ՝Եվրոպան ,և վերածվելով սպիտակ ցլի ,փախցնում է Եվրոպային....
Ուժեղի իրավունքով Ինչպես պատմում է Պլուտարքոսը .«Մի անգամ գաղիացիները (կամ գալլեր-հնագույն ժամանակներում Ֆրանսիաի տարածքում ապրող ցեղեր) հատեցին Ալպերն ու ներխուժեցին Իտալիա:
Ո՛չ բոլորին է տրված այս կյանքում Երգել կամ ,կարմիր խնձորի նման , Ընկնել օտարի ոտքի տակ վերից. Խոստովանա՜նք է սա մի գերագույն, Որ հատուկ է լոկ խուլիգաններին: