Մի շատ «ծեծված» բառի մասին ))) ...Խարիզմա

խարիզմա-(հուն. -շնորհ,աստվածային պարգև) մի խոսքով,բնությունից օժտված,շնորհալի...ներքին հմայքով և ձգողականությամբ ուժեղ անհատականություն ,որը կարող է զանգվածին տանել իր հետևից..))
Իր օժտվածության շնորհիվ մարդկանց գրավելու բնությունից տրված կարողություն ...


...մարդ,որն իր հետևորդների աչքերում հեղինակություն է,իսկ  խարիզման հիմնված է  նրա  բացառիկ անձնական հատկությունների վրա (իմաստություն ,հերոսություն...)

խարիզմատիկ անձնավորության կողմից  մեզ վրա թողած տպավորության , անհատական էներգիայի ու  դրա ազդեցության նշանակությամբ  էլ սովորաբար  օգտագործվում է այս բառը  ամենօրյա կյանքում... 
Խաիզման նաև  հոգեբանորեն ինքն իրեն մատուցելու մեծ շնորհք է... մարդկաց վրա էֆեկտիվորեն  ազդելու ունիվերսալ  շնորհք))) 



Ամբիցիոզ («աջ ու ձախ » գործածվող բառ )))
Ղարիբյանի ռուս-հայերեն բառարանում թարգմանված է ՝ ինքնասեր ,պատվախնդիր,պարծենկոտ,պատվամոլ , գոռոզամիտ ...

Ո՞վ ես դու ,ինչպիսի՞ն ես դու  ,ամբիցիաներով լի մարդ ...)))
Հիմա կասեմ...))»


Այս կամ այն չափով ամբիցիաներ ունեն բոլորը..
 Վատ է հատկապես  եսասիրության ,կոպտության , մեծամտության  «հետ»  զուգակցված չափից ավելի պատվախնդրությունը , հավակնոտությունը... , փառասիրությունը...հնարավորությունների գերագնահատումը...հարգանքի ու պատվի  արտաքին նշաններին հանդեպ մեծ պահանջկոտությունը... 

    Չափից ավելի ամբիցիոզ  մարդիկ  (շատերի մոտ ամբիցիաները   ԴՆԹ-ի մեջ է գրված) :))) Հիմնականում մաքսիմալիստներ են...Կտրական են...չգիտեն կամ գրեթե չգիտեն կարեկցել,բարեհաճ լինել...
   Նրանք դնում են իրենց առջև անիրականալի նպատակներ, ծրագրեր ու պնդում ,որ անպայման  կհասնեն դրանց....երբեմն հասնում էլ են ...))  «Արևի տակին » լավագույն տեղի համար դաժան պայքարում  ամբիցիոզ մարդիկ փորձում են հաղթել ցանկացած եղանակով...ցանկացած միջոցներով ...)))

զգուշացում. չափազանցված , մոլուցքի հասնող, անառողջ ամբիցիաները  կվնասեն ձեզ...))))

 Իսկ հիմա լավ ՝ ադեկվատ ամբիցիոզների մասին...))  

Ադեկվատ ամբիցիոզը   չի չափազանցնում իր տաղանդը,...շնորհք ունի  ուրիշներին լսելու ... սթափ է  գնահատականի մեջ ... դնում է նպատակներ ու ձգտում հասնել դրանց...հասնել ազնիվ ճանապարհներով...
  Հարգում եմ  չափավոր ամբիցիոզներին ... նրանք   խոհամիտ վերաբերմունք ունեն կյանքի հանդեպ (ի տարբերություն ինձ ))))  ...  և գիտեն ,թե ինչ են ուզում  ...  :)))

Իսկ այս բառերն այնքան էլ  «ծեծված չեն» :))

L’Esprit d’Escalie(հենց ֆրասերեն էլ գործածեք...))),որը
բառացիորեն նշանակում է ՝«սանդուղքային  խելք կամ էլ՝սրամտություն սանդղահարթակում ...» , 

վեճն  ավարտվելուց հետո  որքան ենք ափսոսում,դառնանում,  որ «մի լավ տեղը դնել չկարողացանք», չէ՞))) վշտանում  ,որ ճիշտ, արժանի պատասխանը, հաջող  ռեպլիկն ու համոզիչ փաստարկը  շատ  ուշ  է միտքդ   գալիս ...երբ  արդեն դուրս ես եկել սենյակից...))) 

Ֆրիսոն-(ֆր.frisson )  դող ,սարսուռ,թրթիռ...մի խոսքով ,օրինակ ՝փշաքաղվել լավ երաժշտություն լսելիս...)))» 
հազվադեպ գործածվող  տերմին է... 
օգտագործվում  է  ռոկոկո ոճի  նրբագեղությունը բնութագրելու համար 



Ֆրիկ-(ֆրիկներ...հա՜,այսպիսի մարդիկ կան))))
արտասովոր հագուստով,պիրսինգներով ,դաջվածքներով,երբեմն սադրիչ,հանդուգն վարքով,սոցիալական կարծրատիպերից զերծ մարդիկ ..ընդհանուր զանգվածից առանձնանում են ոչ միայն արտաքին տեսքով ,այլև յուրօրինակ մտածողությամբ ,աշխարհայացքով ...
նման են էպատաժային մարդկանց ..կամ՝հակառակը)))

Էպատաժ-ֆր. epatage բառից է,որը նշանակում է սկանդալային ,հանդուգն ,գրգռիչ վարք...
մարտահրավեր արտահայտող տեսք...
ընդունված նորմերն ու կանոնները խախտող վարք...
բառը ծագել է ֆր.«épater»-ից ,որը նշանակում է շշմեցնել,զարմացնել...ու եթե առաջ էպատաժային կարող էր լինել միայն կանոններ խախտող  սկանդալային վարքը,ապա հիմա  նրա սահմանները ընդլայնվել են ..Նրա ոլորտ են մտել բացարձակապես կյանքի բոլոր ասպեկտները՝ մարդիկ ,վարք,կոշիկներ,աքսեսուարներ ...)))

Էպատաժային մարդ -մարդ,որը չի ամաչում գործել  հասարակական կարծիքին հակառակ ,նրան չեն հետաքրքրում բարոյական հարցերը..կարող է հագնվել անճաշակ ու վառ...և այլն))

 Մարգինալ -այս բառը գործածում  են շատ հաճախ... ու շատ հաճախ առանց հասկանալու,թե իրականում ինչ է այն նշանակում...
բավականին խիստ,վիրավորական  բառ է, և օգտագործվում է սոցիոլոգիայում...նշանակում է՝ մարդ,որը դուրս է   սոցիալական իր խմբից...անցյալի հետ կապերը խզած,«ամենածայրում» գտնվող,ընդունված չափանիշներն ու կանոնները չընդունող,անորոշ ապագայով  մարդ...

«մարգինալի» հոմանիշը-իզգոյ,ապադասային անձ,իր միջավայրից վտարյալ անձ(որը հետագայում վերածվում է «լյումպենի»)))...
նման է «աուտսայդերին»,սակայն վերջինս օգտագործվում է հոգեբանության մեջ...

Լյումպեն -(գերմ.-«ցնցոտի»)բառը «շրջանառության» մեջ է մտցրել Կարլ Մարքսը՝պրոլետարիատի ստորին շերտի նշանակման համար...հետագայում «լյումպեններ» սկսեցին կոչել առանց սոցիալական արմատների ,առանց բարոյական կոդեքսի ապադասային շերտին(թափառաշրջիկներ,մուրացկաններ,հանցագործներ,հարբեցողներ....)

ավելին՝

Խոսիր ,որ քեզ տեսնեմ