Իսկ հաղթողներին չեն դատում...

Ինչո՞ւ.
Նույնիսկ մեր կյանքի ամենաերջանիկ պահերին ,որքան էլ տարօրինակ հնչի ,զգում ենք, որ ինչ-որ բան պակաս է...կիսատ ...թերի...երջանկության զգացողությունն ամբողջական չէ... ավելին ենք ուզում ,իսկ ի՞նչ... ինքներս էլ չգիտենք...դա սոսկ զգացողություն է...Գո՞ւցե հավիտենականությունը ճանաչելու փափագն է ,որն ի վերուստ դրված է մեր մեջ...կնիքված մեր սրտին
  Եվ ինչու կյանքի իմաստի շուրջ սկսում ենք լրջորեն խորհել ,երբ կանգնած ենք ընտրության ճամփաբաժնին...երբ չգիտենք ուր գնալ...ի՞նչ անել...