«Ուլիս(Ուլիսես)»...մոդեռնիզմ ...այն էլ ինչպիսի մոդեռնիզմ...
Ընթերցանության համար(թերևս գիրքն ավելի շատ ուսումնասիրության համար է) շատ բարդ,բազմաշերտ ,առանձին գլուխներ ու հատվածներ տարբեր ոճերով գրված, ծանրակշիռ,ոչ դյուրամարս ,շատ համառ ու անթիվ-անհամար հղումներով(ասում են՝ ամբիցիոզ ու հանճարեղ Ջոյսը ստեղծագործական մրցության մեջ է մտել
Հոմերոսի ,Դանթեի ու Շեքսպիրի հետ ) լի ծանր գիրք է...Սիրո՞ւմ եք դժվարություններ...Ունե՞ք նվաճողի ոգի ...դե,ուրեմն մաքառե՛ք ... ...հաղթահարե՛ք Ջոյսին... :))) Նրա հետ հետաքրքիր է ... Ջոյսը «կխոշտանգի» ձեր միտքը...Իսկ այդ «պրոցեդուրայից » հետո նրան կա՛մ կսիրեք ,կա՛մ կատեք...)))
Ուլիսի հայերեն թարգմանությունը կա՞ ...Եթե կա՝ խորին խոնարհումս թարգմանչին ... և հատուկ Բռավո։
Մի խոսքով. կարդացեք ... ու եթե հաղթահարեցիք նրա «մտքերի ոդիսականը» -հպարտացեք ...)))
Ձեզ իմ մտքերը մո՞ւթ են թվում:Մութը մեր սրտերում է-ձեզ չի՞ թվում
Գեղեցիկի զգացողությունը շեղում է մեզ առաքինի ճանապարհներից... )))
Հանճարը սխալներ չի կատարում:Նրա թափառումը.... -դարպասներն են բացահայտման :
Նա ընկալում էր ոչ լիովին,մասամբ լսում էր հետաքրքրությամբ,ըմբռնում էր զարմանքով,կրկնում էր ջանասիրաբար,հիշում էր դժվարությամբ,հեշտությամբ ՝մոռանում,նորից հիշում էր զգուշորեն ,նորից կրկնում սխալով...
Եվ նրա հետևում դրված էր լուսավոր ապագան ...
Ամեն կյանք-բազմաթիվ օրեր են,մեկը մյուսին հաջորդող...մենք թափառում ենք ինքներս մեր միջով ,հանդիպելով ավազակների,հսկաների,ուրվականների,ծերերի, կանանց, այրիների,հոգեհարազատ մարդկաց,բայց ամեն անգամ հանդիպելով ինքներս մեզ...
Լինում է ,որ ծաղրը չեն ընդունում լրջորեն ,երբ այն միանգամայն շատ լուրջ է
Комментариев нет:
Отправить комментарий