Նկ. Վ. Կուշ (չ)
L’art des petits pas
Antoine de Saint-Exupéry
Seigneur, apprends-moi l’art des petits pas.
Je ne demande pas de miracles ni de visions,
Mais je demande la force pour le quotidien !
Rends-moi attentif et inventif pour saisir
Au bon moment les connaissances et expériences
Qui me touchent particulièrement.
Affermis mes choix
Dans la répartition de mon temps.
Donne-moi de sentir ce qui est essentiel
Et ce qui est secondaire.
Je demande la force, la maîtrise de soi et la mesure,
Que je ne me laisse pas emporter par la vie,
Mais que j’organise avec sagesse
Le déroulement de la journée.
Aide-moi à faire face aussi bien que possible
A l’immédiat et à reconnaître l’heure présente
Comme la plus importante.
Donne-moi de reconnaître avec lucidité
Que la vie s’accompagne de difficultés, d’échecs,
Qui sont occasions de croître et de mûrir.
Fais de moi un homme capable de rejoindre
Ceux qui gisent au fond.
Donne-moi non pas ce que je souhaite,
Mais ce dont j’ai besoin.
Apprends-moi l’art des petits pas !
Փոքրիկ քայլերի արվեստը
Antoine de Saint-Exupéry
Seigneur, apprends-moi l’art des petits pas.
Je ne demande pas de miracles ni de visions,
Mais je demande la force pour le quotidien !
Rends-moi attentif et inventif pour saisir
Au bon moment les connaissances et expériences
Qui me touchent particulièrement.
Affermis mes choix
Dans la répartition de mon temps.
Donne-moi de sentir ce qui est essentiel
Et ce qui est secondaire.
Je demande la force, la maîtrise de soi et la mesure,
Que je ne me laisse pas emporter par la vie,
Mais que j’organise avec sagesse
Le déroulement de la journée.
Aide-moi à faire face aussi bien que possible
A l’immédiat et à reconnaître l’heure présente
Comme la plus importante.
Donne-moi de reconnaître avec lucidité
Que la vie s’accompagne de difficultés, d’échecs,
Qui sont occasions de croître et de mûrir.
Fais de moi un homme capable de rejoindre
Ceux qui gisent au fond.
Donne-moi non pas ce que je souhaite,
Mais ce dont j’ai besoin.
Apprends-moi l’art des petits pas !
Փոքրիկ քայլերի արվեստը
Աստված իմ ,ես չեմ խնդրում հրաշքներ ու տեսիլքներ,ես խնդրում
եմ ուժ՝ամեն օրվա համար:Սովորեցրու ինձ փոքրիկ քայլերի արվեստը:
Դարձրու ինձ հետևողական ու պատրաստակամ,որպեսզի օրվա
միապաղաղության մեջ ճիշտ ժամանակին կանգնեմ բացահայտումների
ու փորձի առջև ,որոնք ինձ կհուզեն:
Սովորեցրու ինձ ճշգրիտ տնօրինել իմ կյանքի ժամանակը:
Նվիրիր ինձ ներքին ձայն ,որպեսզի առանձնացնեմ այն ,ինչ
պետք է անել առաջին և
ապա երկրորդ հերթին:
Խնդրում եմ քեզանից չափավորություն և զսպվածություն ,
որպեսզի իմ կյանքի ընթացքում չթռչեմ ու չսողամ ,այլ
կարողանամ ծրագրել իմ օրը՝օրվա ընթացքում ,կարողանամ
տեսնել բարձունքներն ու հեռուները:
Օգնիր ինձ հասկանալ ,որ երազանքները չեն կարող
օգնել. ոչ անցյալի և ոչ էլ ապագայի մասին երազանքները:
Օգնիր ինձ լինել այստեղ և հիմա,ընդունել այս րոպեն
որպես ամենակարևորն ու գլխավորը:Պահպանիր ինձ
այն միամիտ հավատից,որ այս կյանքոււմ ամեն ինչ պետք է
հարթ լինի:Տուր ինձ հստակ գիտակցություն ,որ դժվարությունները,ձախողումները,պարտությունները
և անհաջողությունները
կյանքի բնական բաղադրիչ մասն են ,որոնց շնորհիվ մենք
աճում ենք ու հասունանում :
Հիշեցրու ինձ ,որ հաճախ սիրտը վիճում է բանականության հետ:
Անհրաժեշտ պահին ուղարկիր ինչ-որ մեկին ինձ մոտ ,ով
քաջություն կունենա ասել ինձ ճշմարտությունը,ասել ինձ սիրելով:
Ես գիտեմ ,որ շատ խնդիրներ որոշվում են ,երբ ոչինչ չես
ձեռնարկում :Այդ դեպքում
տուր ինձ համբերություն :Դու գիտես,թե մենք ինչքան շատ ենք
զգում ընկերության կարիք:Թույլ տուր արժանի լինել ճակատագրի
հրաշալի և քնքուշ այդ նվերին:
Դարձրու ինձ մարդ ունակ ՝թակելու այն դռները,որոնք
ամենաներքևում են:
Պահպանիր ինձ այն վախից ,որ ես կարող եմ ինչ-որ բան բաց
թողնել այս կյանքում:
Տուր ինձ ոչ թե այն ,ինչ ես եմ խնդրում ինձ համար ,այլ
այն ,ինչն իսկապես
անհրաժեշտ է ինձ:
Եվ խնդրում եմ նորից ՝սովորեցրու ինձ փոքրիկ
քայլերի արվեստը:
(( ))
Господи, я прошу не о чудесах и не о миражах, а о силе каждого дня. Научи меня искусству маленьких шагов.
Сделай меня наблюдательным и находчивым, чтобы в пестроте будней вовремя останавливаться на открытиях и опыте, которые меня взволновали.
Научи меня правильно распоряжаться временем моей жизни. Подари мне тонкое чутье, чтобы отличать первостепенное от второстепенного.
Я прошу о силе воздержания и меры, чтобы я по жизни не порхал и не скользил, а разумно планировал течение дня, мог бы видеть вершины и дали, и хоть иногда находил бы время для наслаждения искусством.
Помоги мне понять, что мечты не могут быть помощью. Ни мечты о прошлом, ни мечты о будущем. Помоги мне быть здесь и сейчас и воспринять эту минуту как самую важную.
Убереги меня от наивной веры, что все в жизни должно быть гладко. Подари мне ясное сознание того, что сложности, поражения, падения и неудачи являются лишь естественной составной частью жизни, благодаря которой мы растем и зреем.
Напоминай мне, что сердце часто спорит с рассудком.
Пошли мне в нужный момент кого-то, у кого хватит мужества сказать мне правду, но сказать ее любя!
Я знаю, что многие проблемы решаются, если ничего не предпринимать, так научи меня терпению.
Ты знаешь, как сильно мы нуждаемся в дружбе. Дай мне быть достойным этого самого прекрасного и нежного Дара Судьбы.
Дай мне богатую фантазию, чтобы в нужный момент, в нужное время, в нужном месте, молча или говоря, подарить кому-то необходимое тепло.
Сделай меня человеком, умеющим достучаться до тех, кто совсем "внизу".
Убереги меня от страха пропустить что-то в жизни.
Дай мне не то, чего я себе желаю, а то, что мне действительно необходимо.
Научи меня искусству маленьких шагов."
Էքզյուպերիի այս աղոթքը
գրված է կնոջ՝ Կոնսուելոյի անունից...
Ահա.
«Աստված իմ,հարկավոր չէ նեղություն կրել...թողեք ինձ
այնպիսին ,ինչպիսին կամ...ես փառասեր եմ մանրուքների մեջ
,սակայն
համեստ եմ լուրջ բաներում..մանրուքների մեջ ես եսակենտրոն եմ,
սակայն
լուրջ դեպքերում գիտեմ անձնազոհ լինել,,կյանքս էլ կտամ...մանրուքների
մեջ անազնիվ եմ..սակայն ես երջանիկ եմ միայն,երբ մաքուր եմ...Աստված իմ ,
դարձրու ինձ այնպիսին,ինչպիսին ինձ տեսնում է ամուսինս.....
Փրկիր իմ ամուսնուն,քանզի նա իրոք սիրում է ինձ...առանց նրա ես որբ եմ:
Նա թվում է այնպես անխռով,հանգիստ,ուժեղ,բայց իրականում , եթե հանկարծ
մի փոքր աղմկեմ տանը ,նա լի է անհանգստությամբ :Արեք այնպես ,որ միշտ աղմկեմ,եթե նույնիսկ ժամանակ առ ժամանակ ինչ-որ բան կկոտրեմ ...
Պահպանեք հավատարմությունս,որ չհանդիպեմ նրանց հետ ,ում նա
ատում է...ովքեր ատում են նրան:Դա կդժբախտացնի նրան ,քանզի ես նրա
կյանքն եմ...
Օ՜,Աստված իմ ,պահեք մեր տունը
Ամեն.....Ձեր՝Կոնսուելո »:
Սրտիցս էր.. ոնց որ ես աղոթելիս լինեի))
ОтветитьУдалитьես էլ եմ հաճախ կրկնում այս աղոթքը..))
ОтветитьУдалитьիսկապես որ Էքզյուպերիի բոլոր գործերն ասես ներծծված են անսահման բարությամբ...խաղաղությամբ...Թերևս իմ կյանքում կարդացած գրքերից (իսկ ես քիչ չեմ կարդացել) ամենալուսավորն ինձ համար նրա « Փոքրիկ իշխան »-ն է ..պետք է իսկապես Հոգևոր Մարդ լինես որպեսզի նման գլուխգործոց ստեղծես...
Հա: "Փոքրիկ Իշխանը" առանձի~ն փիլիսոփայություն է))
ОтветитьУдалитьԱսում ես առանձին փիլիսոփայություն է Փոքրիկ Իշխանը...??? ու դու չես սխալվում ))))))
ОтветитьУдалитьիսկ դու գիտեիր,որը կան մարդիկ,որոնք Փոքրիկ Իշխանի փիլիսոփայությունը «արատավոր » են համարում...))) այս տողերի մասին է խոսքը.«Մենք պատասխանատու ենք նրանց համար ,ում ընտելացրել ենք»....այդ «խիստ ինքնաբավ ինտելեկտուլները» պնդում են,որ անհարմար է ասել «ընտլացնել» մարդու պարագայում )))) ընտելացնել կարելի է շանը,կատվին...որևէ այլ կենդանու...իսկ նրան ,ով կապված է քեզ... և պատրաստ է մինչև աշխարհի ծայրը գալ քո հետևից գեղեցիկ չէ համարել «ընտելացված» ...և պնդում են ,որ դա «կասկածամիտ,անվստահ,ուրիշի ազատության հանդեպ ոտնձգություններ անող թույլ մարդու դիրքորոշում է...))))))
Ըստ իս , Սերն ու պատասխանատվությունը մարդկության(կամ մարդկանց) հանդեպ չի կարող արատավոր լինել .... կամ համարվել... Եթե անգամ իմ սիրելի Իշխանը գործածել է «ընտելացնել» բառը...այդպես չէ ??? )))))չպետք է մոռանալ,որ սա փոքրիկ տղայի պարզ ու մաքուր խոհափիլիսոփայություն է... Ճշմարտություն,որը բարբառում է մանկան շուրթերով .....)))
ա՜հ,եթե չգրեմ այս մասին-«կմեռնեմ»))))))
ОтветитьУдалитьДайте мне шесть строчек, написанных рукой
самого честного человека, и я найду в них что-нибудь,
за что его можно повесить. Кардинал Ришелье
իսկապես,որքան հեշտ է «ծռել» խոսքն ու հարմարեցնել.... հարմարեցնել «հոգու միջավայրին »..ամեն մեկն իր հոգու փչացածության կամ գեղեցկության չափով ...)))))
ասեցի ...ու ահա,արդեն հանգիստ եմ,բարեկամս...))))
Իսկ ես դեռ 5-6-րդ դասարանում "Փոքրիկ Իշխանը" կարդալիս ապշել էի էդ բառով` ընտելացնել) լավ իմաստով իհարլե)
ОтветитьУдалитьստիպեցիր, որ ամռանը նորից կարդամ, անպայման))
Дайте мне шесть строчек, написанных рукой
ОтветитьУдалитьсамого честного человека, и я найду в них что-нибудь,
))))
Այո..այո ,բարեկամս))) լեզվի ծայրին են կյանքն ու մահը...ուզենք- կապրեցնենք...ուզենք-կսպանենք..))))
ОтветитьУдалитьերբեմն մի փոքրիկ ստորակետի սխալ տեղադրումն էլ կյանք կարող է արժենալ....թերևս գիտես արդեն .«казнить нельзя помиловать»... կախված ստորակետի «դիրքից» մարդուն կամ կյանք կշնորվի ..կամ կդատապարտվի մահվան )))))» մեր «մարդ-որակից» շատ բան է կախված )))))
Բարեկամս....Էքզյուպերիի Աղոթքի «շուքի » տակ էս ինչ համով զրույց ենք անում...Շնորհակալ եմ ))))))))
ОтветитьУдалитьԳիտես, էս վերջերս էնքան շատ եմ սկսել օգտագործել էդ բառը, բայց էլի պիտի ասեմ:
ОтветитьУдалитьԴեռ երեկ քնելուց առաջ էի ուզում գրել, սեմինարս խանգարեց:/
Քո բլոգում ՏԱՔ է:
Ազնիվ խոսք:
տա~ք)
ու ուրիշ ոչ մի բառ չի սազում
տաք է, ու վերջ)
ժպտում եմ ..գիտես...եթե ծավալվեմ -ակամայից ինձ «կփառաբանեմ» ահա..արդեն սկսեցի ծիծաղել ...Շնորհակալ եմ ,բարեկամս...
ОтветитьУдалитьԱշնան արևից է ...որը չի այրում ... ջերմացնում է մեղմ ու համաչափ (առանց Претензия-ների): Նկատել ես??? միշտ աշնանային տրամադրություն է ինձ մոտ ...))))
Առանց Ձեզ այստեղ ցուրտ ու ամայի կլիներ,հավատացնում եմ...Ձեզ...բոլորիդ եմ պարտական ՏԱՔ լինելու համար ))))
Աշնան արևից?
ОтветитьУдалитьայդքան էլ համաձայն չեմ ))
կարող է Աշուն լինել դրսում, իսկ ներսում գարուն..
իսկ տաք ինձ մոտ միայն գարնանն է լինում
:/
աշնանային տրամադրություն, այո նկատել եմ, ինչպե սչէ))
ի դեպ հենց սրա մասին էի որոշել գրառում կատարել :Դ
Օ՜ոչ բարեկամս...միայն աշուն ...)))) իսկ ինձ մոտ «տաք» միայն աշնանն է լինում...)))) և թող զարմանալի չթվա -մի եղանակ է իմ հոգում -աշուն ...)))))ուր Իշխում է ոսկեդեղինն իր բոլոր նրբերանգներով ...))))ա՜խ,այդ « ոսկե բռնակալը» ...)))))գերության մեջ եմ-կամովի))))))
ОтветитьУдалитьԱպրեսսսսս, բարեկամս...Շատ եմ շնորհակալ...)))