Փառասիրության տոնավաճառ...կամ «կենցաղային ունայնության շուկա»
Առաջին անգամ հիշատակվում է անգլիացի գրող Ջոն Բենյանի մոտ :Բայց արտահայտությունը հայտնի դարձավ անգլիացի վիպասան, երգիծաբան Վիլյամ Մեպկպիսու Թեքերեյի շնորհիվ ,որն իր հայտնի երգիծական վեպն անվանեց «Vanity fair» , որտեղ պատկերված էր ժամանակակից Անգլիայի բարքերը:
Սկզբում ռուսերեն թարգմանությամբ վեպը կոչվեց «Կենցաղային ունայնության շուկա» ,սակայն ավելի ուշ վերանվանվեց դասական տարբերակով՝ «Փառասիրության տոնավաճառ»:
Նշանակությունը՝
հասարակություն, որտեղ փառասիրությունն է «բարերարը» ,իսկ «հաջողություն հետապնդելու » մոլուցքը՝ «պարի կառավարիչը» ,
բոլորը խիստ մտահոգված են հեղինակության ,ազդեցիկ լինելու , իմիջի, կարիերայի համար ...
հասարակական միջավայր ,որտեղ սոցիալական սանդուղքի գագաթին լինելու ցանկությունը բարոյական սկզբունքներից ավելի ուժեղ է դառնում ( կարճ ասած ՝կարիերիայի ու փառասիրության « հողի վրա խփնվածներ) »)))....
Հանուն հարստության մարդիկ հյուսում են ինտրիգներ ,տարածում վարկաբեկող սուտ լուրեր ...ոտնակոխ անում սերն ու բարեկամությունը...
նկ.Իերոնիմուս Բոսխ.«Երկրային հաճույքների այգին»
Комментариев нет:
Отправить комментарий