Հ. Թումանյան

նկ.Արշիլ Գորկի (ուղղությունը՝աբստրակտ էքսպրեսիոնիզմ)



               Մի որոնիր

Մի որոնիր՝մի ժամանակ
Արհամարածդ՝ այս կրծքի տակ,
Հառաչանքով  դուրս թըռավ նա
Ու դատարկ է տեղը հիմա...

Էլ մի կանչիր,մի լար իզուր.
Քո արցունքից միայն տըխուր 
Հին-հին հուշեր պիտի զարթեն,
Եվ ին՜չ օգուտ...ո՜ւշ է արդեն...