Նուրբ ու քնքուշ վարդի ծննդյան օրն էր...Բոլոր ծաղիկները պատրաստել էին իրենց նվերները՝ ծաղկաթերթեր վաղորդյան ցողի կաթիլներով...
Իսկ կակտուսը շփոթված էր... չգիտեր ինչպես վարվել.«Ախր ,վարդն այնքան գեղեցիկ է ,-մտածում էր նա...իսկ ես այնքան անշնորհք ,տգեղ ուայլանդակ ...Ո՛չ ..ո՛չ ..չեմ գնա...ինձ համար չէ նրա ծննդյան օրը..»:
