Мой список блогов

четверг, 1 ноября 2012 г.

Ինչպես վռնդել «հիմար »մտքերը...

     P.S. Սեփական սթրեսը հաղթահարելու , անմտության մեջ չհամառելու  , հոգիս «խեղանդամությունից »ազատելու ,գլխումս տիրող «անկարգությունն ու թափթփվածությունը» կարգի բերելու  և ,իհարկե, կյանքս В ритме вальса
 «վառ տոնակատարության»   վերածելու համար գրեցի «այս ծեծված խորհուրդ-կարգախոսը » .չմխիթարեց...)))) նա ,ով գենետիկորեն ծրագրավորված է ուն ուղտ դարձնելու ՝նրան նման «դեղահաբը» չի օգնի)))))

«Դեղահաբ» Կոկո Շանելից  )))


Շրջապատող աշխարհը լի է տարբեր անակնկալներով ,այդ թվում և տհաճ..Ոզնու նման ծակում է նա  մեզ իր սուր փշերով ,իսկ մենք հաճախ  չգիտենք,թե ինչպես հաղթահարել ցավն այդ ծակոցների...պարզապես փակվում ենք ինքներս մեր մեջ ..կամ էլ՝«պայթում » հարազատների գլխին...Գիտակցում ենք ,որ  սխալ է,բայց ոչինչ չենք կարող անել ինքներս մեզ հետ...

   Նեգատիվ զգացմունքները բացասական են անդրադառնում  առողջությանը...Սթրեսը թուլացնում է իմունային համակարգն ու հանգեցնում  շատ հիվանդությունների ՝սկսած հորմոնալ դիսբալանսից մինչև քաղցկեղ...Ամենավատն էլ այն է,որ ժամանակակից աշխարհում  ամեն օր ենք բախվում սթրեսային իրավիճակների...
 Գաբրիելա Շանելը ոչ միայն նորաձևություն և ոճ նվիրեց կանանց ,այլև բացեց շատ անձնական գաղտնիքներ ,ինչպես մնալ գեղեցիկ ու պայքարել սթրեսի դեմ:Նա հորդորում էր.«Ոչ մի բան սրտին մոտ չընդունել ու ժամանակին պառկել քնելու....»,«Խնայեք ձեզ ՝հանուն ձեզ...Խնայեք ձեր ականջները,խնայեք ձեր աչքերը,խնայեք ձեր մտքերը ...և այդ ի՞նչ եք լսել կեսգիշերին ,որը դուք  առավել թանկ եք համարել   ձեր քնից...Անձամբ ինձ 12-ից հետո ոչինչ չի հետաքրքրում...»:



1.Մի ձևացրեք ,որ ոչինչ չի պատահել :Չի կարելի վռնդել միտքը չգիտակցելով իրավիճակը:«Հարմարվելով» մեր հոգու մեջ ՝դրանք կհիշեցնեն իրենց մելամաղձոտությամբ,տխրությամբ...Եթե ձեզ ինչ-որ բան մտահոգում է ՝գոռացեք,հարվածեք բռունցքով սեղանին ...արտահայտվեք...պարտադիր չէ ,որ որպես զրուցակից  ընտրեք   որևէ ընկերուհու :Հարմար են նաև կենդանիները...ծաղիկները... կամ էլ՝հարազատ մարդու լուսանկարը....

2. Անհաջողությունը մի վերագրեք ձեր անկարողությանը :«Նման բան միայն ինձ հետ կարող էր պատահել»,«Ինձ հետ միշտ այդպես է»՝սրանք սխալ մտքեր են:Ու եթե ձեր կյանքում ինչ-որ սխալ բան է պատահել, չի նշանակում ,որ դու անհաջողակ ես,Նայիր հայելու մեջ ու ասա.«Ես գեղեցիկ եմ,խելացի,տաղանդավոր...պարզապես այսօր չստացվեց...Բոլորի հետ է պատահում»:

3.Մի ընկեք վատ մտքերի հետևից ...Սովորեք դիմակայել բացասական զքացմունքներին...լիցքաթափվեք...քնեք...զբաղվեք ինչ-որ կարևոր ու հաճելի գործով...

4.Մի խղճացեք ինքներդ ձեզ..մի փռվեք բազմոցին ,ասելով.«Թողեք ինձ հանգիստ ..Ես ոչինչ չեմ ուզում»:Վատ մտքերը ձնագնդի նման կաճեն ու կաճեն ...կմեծանան չափերով ու կճզմեն ձեզ...Վեր կացե՛ք ,ուշքի եկե՛ք ,գործ արե՛ք ..լավ կլինի լվանաք հատակն ու ...նրա հետ միասին ձեր հոգին...

4.«Վրա մի տվեք» քաղցրին ...մի զրկեք նաև ձեզ սննդից...ձեր օրգանիզմը մեղավոր չէ ,որ ձեր ուղեղի «խելքին» փչել է բարդացնել կյանքը...օրվա մեջ գոնե մեկ անգամ ընդունեք տաք սնունդ :Ընդգրկեք ձեր սննդաբաժնում չամիչ,ընկույզ,բանան ,բանջարեղեն....

5.Մի մտածեք այն մասին,որ կարող է ինչ-որ վատ բան պատահել:Չի կարելի մշտապես վախի մեջ ապրել մտածելով ,որ ինչ-որ վատ բան կպատահի  ձեզ հետ ,ձեր հարազատների հետ...
Դժբախտության «սպասումը»  բերում է դժբախտություն:

   

  P.S. Պարզվում է լավ էլ «անձնակենտրոն է» եղել մեր Կոկոն  Շանել ))))))) 
Կարծում եմ,ավելի ճիշտ կանեի ,եթե  Կոկոյի սիրո պատմությունը գրեի...))))))  Լավ, այդ մասին հաջորդ անգամ .......)))  

9 комментариев:

  1. 1.Մի ձևացրեք ,որ ոչինչ չի պատահել:

    Իսկ սրա պատճառով ես մի անգամ չէ, որ տուժվել եմ)) հետո իմ ԻՄ սեփական խելքով հասկացա, որ դա սխալ է)
    Չափից դուրս սխալ:
    Հիմա անում եմ այն , ինչ կա , ոչ թե ինչ "պետք է":
    Դրա հետ կապված հիանալի առակ էի կարդացել` "սև շիթը", եթե չեմ սխալվում:

    ОтветитьУдалить
  2. Գիտես,բարեկամս...բանն էլ հենց դրանում է,որ չեմ ձևացնում ,որ ոչինչ չի պատահել...)))) ու կոկո Շանելյան կամ նմանատիպ «դեղահաբերը» ինձ համար դատարկ հնչյուններ են...մարդիկ տարբեր են ...տարբեր են նաև մեր հոգեկերտվածքները...հուզական...զգացական Разме́р-ները))))) ես միշտ ապրում եմ այն,ինչ զգում եմ.... ուրեմն ես այնպիսին եմ,ինչպես մտածում եմ...ինչպես զգում եմ...ամեն ինչ սրտիս միջով է հասնում գիտակցություն....գիտեմ,միայն սրտով ապրելը ծիծաղելի է,,,սակայն զուտ բանականությամբ առաջնորդվելն էլ զավեշտական է...այ,եթե հնարավոր լինել սինթեզել սրանք ....ստանալ «սրանց» սիմբիոզը(հարաբերության տեսակ)...«համագոյակցումը» ,կյանքը կլիներ հրաշալի ,իսկ ապրելը՝ հեշտ )))))
    շնորհակալ եմ,բարեկամս,,,,)))))»

    ОтветитьУдалить
  3. .
    Если двое делают одно и то же, то это не одно и то же,,,,)))))))) և այն ինչ կարելի է Յուպիտերին -«հակացուցված է» ցուլին... ժպտում եմ...
    անուշիկ բարեկամս....արդեն գրել էի...մարդիկ տարբեր են ...տարբեր են նաև մեր հոգեկերտվածքները...հուզական...զգացական« Разме́р-ները))))
    Շատ հաճախ նա ,ով շռայլում է խորհուրդներ - հենց ինքն էլ ամենից շատ ունի դրանց կարիքը))))))) խորհուրդն էլ հագուստի նման է- ամեն մեկն իր Разме́р-ին է «ձևում ,կարում, հարմարեցնում» ու հրամցնում ... սովորաբար դրանք միշտ «իմ հագով կամ մեծ են լինում -կամ ՝փոքր...» հետևաբար ՝վերածվում են դատարկ հնչյունի... կարծում եմ, մենք բոլորս ավելի շատ իմաստուն զրուցակցի կարիք ունենք ,որը պարզապես կլսի ու կհասկանա մեզ ,քան խորհրդատուի ...))))) նկատել ես ?? մենք բոլորս գիտենք ինչպես օգնել ուրիշներին մեր խորհուրդներով ,սակայն ինքներս մեզ ՝անզոր ենք ,երբ դրա կարիքը լինի .... այդպես չէ??? )))))))))
    Գիտես,բարեկամս, մի արտահայտություն-խորհուրդն էլ կա,որը պարզապես հանում է ինձ հունից ու «կատաղության » հասցնում....Ահա. « եթե ուզում ես լինել երջանիկ -եղիր երջանիկ»... կարելի է կարծել վճռականությամբ, համառությամբ ,աշխատասիրությամբ ու էլի ինչ-որ մեթոդներով կարելի է «հայթայթել» այդ գեղեցիկ հոգեվիճակը,կամ ՝գնել խաղաղություն հոգու ...))))))))»
    սա էլ իմ «կարած հագուստն է» ...իմ կարծիքը )))»..կարող է դուր գալ քեզ ...կարող է նաև ՝չգալ ....
    ведь каждый судит обо всём исключительно со своей колокольни,,,,ես էլ դատեցի իմ «զանգակատնից» .....ժպտում եմմմմմ :)) :)) :))

    ОтветитьУдалить
  4. Նկատել եմ ես այդ արդյոք?)))

    Մի փոքրիկ գաղտնիք բացեմ քեզ.. Իմ "փոքրիկ" բլոգում գրված ամեն միտք նշանակում է,որ ես գրել եմ դրանից ազատվելու համար:

    Եթե ուզում ես մոռանալ ինչ-որ բան, գրի առ այն:/Սոկրատես/

    Ահա, Ահա թե ինչու եմ ես գրում: Եթե խորհուրդ եմ տալիս իմ գրառման մեջ ինչ-որ բան, ապա դա նախ և առաջ ինձ է ուղղված)))
    Ես հենց էսպես էլ անում եմ, խորհուրդներս իմ "размер"-ին հրամցնելու համար, միգուցե ոչ միայն ես ))))))))))))

    ОтветитьУдалить
  5. սիրելի բարեկամս,եթե լսեի Սոկրատեսին ու «համարձակվեի» գրել այն ,ինչ մտածում եմ ու զգում ...հավատա...բլոգս այլևս այդքան արևոտ ու լուսավոր չէր լինի,ինչպիսին համարեցիր դու առաջին այցելության ժամանակ...))))
    իսկ ես միայն մի նպատակով եմ այս բլոգում...ինչ-որ կերպ ,ինչ -որ բանով լինել օգտակար... թեկուզ մի փոքրիկ ջերմության ու բարության «վրձնահարված» իմ ու ձեր կյանքում ավելացնելով ... )))))))))))))
    իսկ խորհուրդների մասին ասեմ նաև հետևյալը.... ... ...կան խորհուրդնէր որոնք իրենցից ներկայացնում են безразмерная величина...)))) բոլորիս հագով են ...սրանք ժամանակի լաբարատորիայում փորձված ու հաստատված ճշմարտություններն են ...
    իսկ ես ավելի շատ նման զրույցներ եմ սիրում ,քան գրառումներ անել ...
    համաձայնիր -կա երկխոսություն ...)))) ու սա է կարևորն ու ճիշտը ...ու հաստատ կավելացնի ...կտա մի բան ))))
    Դու տիրապետում ես երկխոսության կուլտուրային ....))))Շնորհակալ եմ,Բարեկամս

    ОтветитьУдалить
  6. Միգուցե մի օր ես էլ հասնեմ այդ մակարդակին, իսկ այսօր առայժմ սա է իմ "ստրատեգիան" )) հեհ))

    հավաստիացնում եմ, որ դու նույնպես, Լիլի))
    -_____-

    ОтветитьУдалить
  7. Շա~տ հետաքրքիր գրառում և եռակի...քառակի հետաքրքիր երկխոսություն :)) Ես էլ նախկինում գրում էի, երբ ինչ-որ բան էր մեջս կուտակված լինում.... Ծնվում էին շատ խորը և գեղեցիկ բանաստեղծություններ, որոնք, սակայն, կորել են ժամանակի ընթացքում, քանի որ գրում էի ամենուրեք և երբ ասես...անգամ երթուղայինի մեջ... Միայն աղոտ ուրվագծեր են մնացել դրանցից, քանի որ գրածս անգիր սովորել չեմ կարողանում, և արտագրելուց անգամ այնքան եմ փոփոխում, որ նոր բանաստեղծություն է ծնվում... Սակայն հիմա գրում եմ միայն ու միայն երջանկությունից, քանի որ ես այն եմ, ինչ գրում եմ... Ես չեմ կարող պարզապես գրել, ներկայացնել կեսագրություն, իրադարձություն....Չեմ կարող գրել այն, ինչում հոգի դնել չեմ կարող... Գուցե դա էլ գրողի իմ յուրահատուկ էգոիզմն է, և դրա համար էլ ինձ մոտ շա~տ բարդ ու տհաճ պրոցեսս է միջանկյան գրավոր քննությունը :D :)) Գրում եմ ութ տարեկանից... Գիտեք` շարջապատում միշտ սպիտակ ագռավ եմ եղել...անգամ տանը շատ շատ շատ հաճախ չեն հասկացել...և շարունակ գրում էի...հաճախ էլ ոչ ոքի չէի կարդում, որ մտքերս չքննադատեն...իսկ հիմա գտել եմ ինձ, մտքերիս հոսքն էլ է կարգավորվել... Անձամբ ինձ հարազատ են այս կետերը, իսկ դրանց կավելացնեմ ժպտալը :))) Ներե'ք երկար գրելու համար. երկար մտածելու ժամանակ չունեի/ես կավելացնեի` երկար մտածելու ժամանակ չունեի, քանի որ զգում էի գրածս/... Թերևս այսպես կասեր Լենինը/որքանով հիշում եմ/ :)) Լիլի~, ավելի~ շատ ժպտա, լուսավո'ր բարեկամ :)))

    ОтветитьУдалить
  8. aaah,մեր Աստղիկն է պատվել ինձ իր այցելությամբ)))))Заглянула на огонек??? Շնորհակալ եմ , բարեկամս)))
    Լինել սպիտակ ագռավ -դա թերություն չէ,այլ արժանիք ... ես կասեի ավելին-սև ջունգլիներում գորշագույն կյանքի դեպի վեր ճախրող ճերմակ թևիկներ... Սպիտակ բլյուզ )))հրաշալի բլյուզ ..)))
    իսկ դու նման «շքեղություն »թույլ մի տուր քեզ այլևս ,իմ բարեկամ ...չկորցնես մտքերդ...նրանք արժեն ,որ գրի առնվեն ու պահպանվեմ... գիտեմ ,նրանք հոգուդ մեջ մի լավ «շաղախում ու նոր ես կերտում ..»))»չէ?
    Տես ,որքան ժպտացի...)))))))Ցանկանում եմ քեզ հասկացված լինելու մեծծծծծ բերկրանք ..ու երջանկություն...ասեմ,իմ կողմից հասկացված ես վաղուց ...սիրում եմ «կարդալ քեզ»...

    ОтветитьУдалить