Մի միլիոնատիրոջ հարցրին,թե ,որն է նրա հաջողության գաղտնիքը...
-Համբերութունը,բարեկամս,-պատասխանեց մեծահարուստը:
Շատ բնագավառներում չի գործում այդ տարբերակը,-առարկեց մի երիտասարդ:
-Օրինակ,-հարցրեց հարուստը...
-Դե,օրինակ մաղով ջուր տանելը.....
Դուք սխալվում եք,-պատասխանեց միլիոնատերը...հարկավոր է վերցնել մաղն ու սպասել ձմռան գալուն ...:))))
(())
Մարդն անսահման տխուր էր:Կենդանիները չէին ցանկանում իրենց «փոքր» եղբորը տրտում տեսնել... Որոշեցին օգնել նրան:Նրաք հարցրին մարդուն,թե ինչ կցանկանար ունենալ.
-Ուզում եմ ունենալ սուր տեսողություն ու տեսնել հեռուն...
-Թող լինի այդպես ,-պատասխանեց արծիվը...
Հետո նա ցանկացավ լինել ուժեղ,խորագետ,իմաստուն....և ստանալով այն ամենն ,ինչ ուզում էր ՝մարդը հեռացավ....
Եվ սարսափ զգաց իմաստուն բուն.չէ՞ որ մարդն արդեն շատ բան գիտի ,ուստի ընդունակ է արդեն շատ բանի :
- Հիմա Մարդն ունի այն ամենը, ինչի կարիքը զգում էր... որեմն այլևս չի տխրի ,իսկ կարևորը դա է,-հանգստացրեց բոլորին եղջերուն...
Բուն պատասխանեց.
-Ո՛չ,ես տեսա սև խոռոչ մարդու ներսում...ինչպես սովը,որը երբեք չի հագենում...
Ահա թե ինչու է մարդն այդքան շատ տխրում և այդքան շատ ցանկանում...
Նա կվերցնի ու կվերցնի մինչև աշխարհը կասի նրան.«Ես այլևս չկամ ...և ես ոչինչ չունեմ քեզ տալու»
-Համբերութունը,բարեկամս,-պատասխանեց մեծահարուստը:
Շատ բնագավառներում չի գործում այդ տարբերակը,-առարկեց մի երիտասարդ:
-Օրինակ,-հարցրեց հարուստը...
-Դե,օրինակ մաղով ջուր տանելը.....
Դուք սխալվում եք,-պատասխանեց միլիոնատերը...հարկավոր է վերցնել մաղն ու սպասել ձմռան գալուն ...:))))
(())
Մարդն անսահման տխուր էր:Կենդանիները չէին ցանկանում իրենց «փոքր» եղբորը տրտում տեսնել... Որոշեցին օգնել նրան:Նրաք հարցրին մարդուն,թե ինչ կցանկանար ունենալ.
-Ուզում եմ ունենալ սուր տեսողություն ու տեսնել հեռուն...
-Թող լինի այդպես ,-պատասխանեց արծիվը...
Հետո նա ցանկացավ լինել ուժեղ,խորագետ,իմաստուն....և ստանալով այն ամենն ,ինչ ուզում էր ՝մարդը հեռացավ....
Եվ սարսափ զգաց իմաստուն բուն.չէ՞ որ մարդն արդեն շատ բան գիտի ,ուստի ընդունակ է արդեն շատ բանի :
- Հիմա Մարդն ունի այն ամենը, ինչի կարիքը զգում էր... որեմն այլևս չի տխրի ,իսկ կարևորը դա է,-հանգստացրեց բոլորին եղջերուն...
Բուն պատասխանեց.
-Ո՛չ,ես տեսա սև խոռոչ մարդու ներսում...ինչպես սովը,որը երբեք չի հագենում...
Ահա թե ինչու է մարդն այդքան շատ տխրում և այդքան շատ ցանկանում...
Նա կվերցնի ու կվերցնի մինչև աշխարհը կասի նրան.«Ես այլևս չկամ ...և ես ոչինչ չունեմ քեզ տալու»
Комментариев нет:
Отправить комментарий