Չքնաղ «Պապ-ուհի» 8-րդ ,մաս 2-րդ

.... Ճանապարհորդության նոր փուլն Անգենսին բերում է նոր գիտելիքներ ու ճանաչում...Չնայած որ արդեն կողքին կար սիրելի տղամարդ՝Անգնեսան չհրաժարվեց տղամարդու հագուստ կրելուց,արդարացիորեն համարելով,որ միայն այս կերպ նա կկարողանա հասնել հաջողության ...

Ագնեսան մասնակցում է հասարակական  աստվածաբանական վիճաբանությունների և քննարկումների՝ առաջացնելով հիացմունք «աշխարհի հզորների»  ՝իշխանների,աբբատների ու գիտնականների մոտ...
Աթենքում երիտասարդ զույգն այցելում է առավել հայտնի աստվածաբանական ու փիլիսոփայական դպրոցներ ... Պատվախնդիր վանականը երազում էր գնալ Հռոմ ու դառնալ կարդինալ...Սակայն  երիտասարդ վանականը  ճանապարհին  հիվանդանում է ու մահանում...

Ասում են ,թե վշտահար  Ագնեսան  երդվեց սիրեցյալի շիրիմին ,որ կիրագործնի նրա հանդուգն երազանքը...Եվ նա մեկնեց նվաճելու Հռոմը...
«Հավերժական քաղաքում » Ագնեսան հեշտությամբ ծանոթացավ պապական արքունիքի ներկայացուցչի հետ...մեծ դժվարություն չէր փայուն գիտելիքներ ունեցող աղջկա համար նկատված  լինել ոչ այնքան  լավ կրթված «ամենասուրբի» կողմից  ... Նա նկատվեց ոչ միայն հարուստ գիտելիքների,բացառիկ ունակությունների  ,այլ նաև գեղեցիկ արտաքինի ,աստվածավախության ,ճարտասանության արվեստին հմտորեն տիրապետելու   շնորհիվ ,և շուտով նրան հաջողվեց ստանալ աստվածաբանության կաֆեդրան հունական դպրոցում:
Շուտով  Լեո 4-րդի վստահությունը նվաճած  բարձրաստիճան «վանականի  » մասին լուրեր տարածվեց  Հռոմում ... Նա հաջողությամբ զբաղվում էր ոչ միայն եկեղեցական ,այլ նաև հասարակական գործերով...Ագնեսան դարձավ Պապի նոտարը... Շողոքորթությունը,ցուցադրական առաքինությունները,պերճախոսությունն ու հռետորաբանությունը օգնեցին Հովհաննես-ուհուն դառնալ կարդինալ))))
Մի անգամ (պատմում են)  Լեո 4-րդ Պապն իրեն  Պետրոս Առաքյալ «երևակայելով»,փորձեց քայլել ջրի վրայով ..բնականաբար ընկավ ջուրը...թրջվեց ..հիվանդացավ ու մահացավ...
 Եղան պապական ընտրություններ,որի  ժամանակ հաղթեց Հովհաննես-ուհին ...
Սուտը երբեք չէր բացահայտվի,եթե կրկին չմիջամտեր «բնության կանչը»...Ագնեսան դառնում է բարձրաստիճան մի հոգևորականի սիրուհին( ասում են,իբր, այդ հոգևորականը ինչ-որ կերպ իմացել է «պապ-ուհու» ով լինելու մասին ու դիմակազերծելու սպառնալիքի տակ ստիպել նրան դառնալ իր   սիրուհին)....Շուտով հղիանում է..
Փառաջայի  լայն ծալքերը երկար ժամանակ թաքցնում էին նրա հղությունը,սակայն մոտենում էր ծնդաբերության  ժամանակը ,հարկավոր էր թաքնվել...սիրեկանն օգնեց նրան ՝խոստանալով նաև ,որ անպայման հոգ կտանի մանկիկի մասին...
Սակայն ճակատագիրը տնօրինեց այլ կերպ...Շուտով Հռոմում համաճարակ սկսվեց...ժողովուրդը պահանջեց ,որ Պապը Խաչի երթ կատարի...Ագնեսան ահաբեկված էր...Նա որքան հնարավոր էր ձգձգում էր աղոթքի օրը...Սակայն ստիպված էր ենթարկվել հանգամանքներին...
20 նոյեմբերի,857թ...հրաշալի,արևոտ մի օր..մարդիկ լցվել էին Հռոմի փողոցները՝մասնակցելու տոնակատարությանը...Հովհաննես-ուհի 8-րդը հազիվ էր քայլում կարդինալների օգնությամբ... հանկարծ սկսվեցին ծննդաբերական ցավերը..հանձնված ահավոր ցավերին,խեղճ կինն ընկավ գետնին ..ու ծննդաբերեց.....
Գետնին ընկած պապ-ուհու կողքին մեռած  նորածնի  դին էր...(ըստ մեկ այլ աղբյուրի ,իբր, երեխային  ու պապ-ուհուն կատաղած ամբոխն է ծվատել..մեկ ուրիշ աղբյուր էլ պնդում է,որ երեխան ողջ է մնացել,հանձնել են մի վանքի ,որտեղ էլ մեծացել է ու այնուհետև ձեռնադրվել   ):
Անկախ այն բանից ,թե ինչ է ասում պաշտոնական Վատիկանը,դարեր շարունակ այս պատմությունը ոչ միայն  «անհանգստացրել , տակնուվրա է արել »  բանստեղծների,պատմաբանների ,փիլիսոփաների  սրտերն ու մտքերը,այլ նաև իր արտացոլումն է գտել  ժողովրդական հավատալիքների ու առասպելների մեջ...
Շատ պատմաբաններ համարում են այս ամենը հորինվածք...
Իսկ հիմա «ամենահետաքրքիրը»))))
Անուղղակի ապացույցներից մեկը ,որ  գոյություն է ունեցել պապ-ուհի՝ մինչև 16-րդ դարը պահպանված այս ծիսակարգն էր...
Նորընտիր Հռոմի Պապին նստեցնում էին հատուկ աթոռին(հիմա այն պահպանվում է Հռոմի եկեղեցական թանգարանում)  ...սարկավագը  ստուգում էր անցկացնում...ու տղամարդ լինելու փաստն արձանագրում հետևյալ  ուրախ կանչով՝«ovum»( նշ.ամորձի(ձու) ...ի դեպ ,այստեղից է առաջացել  նաև Օվացիա բառը (ողջույնի ու հավանության խանդավառ բացականչություն) )).....
Այսպիսով .թվում է ,թե հռոմեական եկեղեցին թույլ չէր տալիս խաբել իրեն երկրորդ անգամ...ինչո՞ւ...կայի՞ն հիմքեր ...


P.S. 
 Հարգելիներս,հայցում եմ Ձեր ներողամտությունը «ոչ կատարյալ » հայերենիս ու «մի թեթև օտար » լեզվամտածողության համար....ինչպես ասում են «օ՜, ժամանակներ...» ,կավելացնեի նաև ՝«օ՜ հանգամանքներ»  )))))))»
                                                                         
                                                                  *****


Հիշո՞ւմ եք Պուշկինի «Ոսկե ձկնիկի» այս տողերը՝« պառավն ուզում է դառնալ ծովերի տիրուհի » ,սևագրության մեջ գրված է եղել այսպես ,որ պառավն ուզում է դառնալ «Հռոմի պապ-ուհի»,ինչին էլ ոսկե ձկնիկը պատասխանում է.
-«Добро, будет она Римскою Папой»
))))))