Мой список блогов

воскресенье, 21 июля 2013 г.

Ժակ Բրել «Մի լքիր դու ինձ»


նկ. Աննա Ռազումովսկայա





Ժակ Բրել <<Մի լքիր դու ինձ>> Jacques Brel "Ne me quitte pas"
(Թարգմանությունը ՝ Սարգիս Սարուխանյանի/Traduction libre par Sargis Sarukhanian)

Մի լքիր դու ինձ 
Մոռանալ է պետք,,
Հեշտ է մոռանալ
Այն՝ ինչ անցել է:



Թո՛ղ ժամանակը,
Վեճերը այն սին,
Կորցրած անգին



Այն վայրկյանները:
Մոռանալ է պետք
և այն ժամերը,
որոնք կասկածի
մութ հարվածներով
Փշրել են սիրտս:

Մի լքիր դու ինձ:
Մի լքիր դու ինձ:

Մի լքիր դու ինձ:
Կտամ անձրևի 
Մարգարիտներ քեզ,
Այն Երկրից՝ որտեղ
Անձրև չի լինում:
Կփորեմ գետինն
Ու թե հողը իմ
Ծանրանա վրաս
Մեկ է ,կպատեմ 


Քեզ փայլով ոսկու 
Ու կյանքով լույսի:
Կարարեմ աշխարհ
Ուր արքան ՝ սերն է,
Ուր սերն օրենք է
Իսկ դու՝ թագուհին:
Չլքես դու ինձ,

Մի լքիր դու ինձ
Ես կհորինեմ
Անիմաստ բառեր,,
Կըմբռնես լոկ դու,,,
Սիրահարների 
Մասին կպատմեմ,
Որոնք տեսել են 
Հրկիզումն իրենց 
Սեփական սրտի:
Արքայի մասին
Որը մահացավ
Հենց այն պատճառով
Որ քեզ չտեսավ:
Մի լքիր դու ինձ:
Մի լքիր դու ինձ:

Հաճախ եմ տեսել
Վերստին ժայթքող
Կարծեցյալ հանգած
Այն հրաբուխը: 
Ու Նման է նա
Հողերին այն գիժ
Որոնք միշտ առատ 
Ցորեն են տալիս:
Երբ ընկնում է մութը
Որ վառվի երկինքը,
Միթե կարմիրը
Չի ձուլվում սևին:
Մի լքիր դու ինձ:
Մի լքիր դու ինձ:
Մի լքիր դու ինձ:
Մի լքիր դու ինձ:


Էլ լաց չեմ լինի,,
Էլ ես չեմ խոսի,,,
Մթում թաքնվեմ 
Որ հեռվի՛ց տեսնեմ 
Լույսը ժպիտիդ,
Թրթիռը հոգուդ
Ու հեռվից լսեմ
Ինչպես ես երգում,
Հետո ՝ ծիծաղում՝
Մանկական այնպես:
Թող,որ ես դառնամ
Ստվերը քո ստվերի,
Ստվերը քո ձեռքի
Ու ստվերը քո շան,
Չլքես դու ինձ,
Երբեք մի լքիր
Մի լքիր դու ինձ,,,

Հ.Գ. թարգմանությունը մարտահրավեր է...նաև գեղեցիկ,պատվավոր միջնորդություն....

Ապրես,բարեկամս...
   Ոչ միայն բովանդակության  և բառի ,այլև՝  հոգու ...տրամադրության,ապրումների
հրաշալի «թարգմանություն էր»։ Բառացիորեն  չես թարգմանել`նշանակում է չես ստել...ոչ էլ ավելացրել ես ՝ուրեմն  ազնիվ ու ազնիվ  ես ... )))հեղինակի «ձեռագիրն» ու ոճը պահպանված է...
Գերազանց է...Ապրես...
Շնորհակալ եմ...
Սպասում ենք նոր թարգմանություննեի։



Նկ.Վալտեր Ջիրոտտո

Ne me quitte pas
Il faut oublier
Tout peut s'oublier
Qui s'enfuit déjà
Oublier le temps
Des malentendus
Et le temps perdu
A savoir comment
Oublier ces heures
Qui tuaient parfois
A coups de pourquoi
Le cœur du bonheur
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas

Moi je t'offrirai
Des perles de pluie
Venues de pays
Où il ne pleut pas
Je creuserai la terre
Jusqu'après ma mort
Pour couvrir ton corps
D'or et de lumière
Je ferai un domaine
Où l'amour sera roi
Où l'amour sera loi
Où tu seras reine
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas

Ne me quitte pas
Je t'inventerai
Des mots insensés
Que tu comprendras
Je te parlerai
De ces amants là
Qui ont vu deux fois
Leurs cœurs s'embraser
Je te raconterai
L'histoire de ce roi
Mort de n'avoir pas
Pu te rencontrer
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas

On a vu souvent
Rejaillir le feu
D'un ancien volcan
Qu'on croyait trop vieux
Il est paraît-il
Des terres brûlées
Donnant plus de blé
Qu'un meilleur avril
Et quand vient le soir
Pour qu'un ciel flamboie
Le rouge et le noir
Ne s'épousent-ils pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas

Ne me quitte pas
Je ne vais plus pleurer
Je ne vais plus parler
Je me cacherai là
A te regarder
Danser et sourire
Et à t'écouter
Chanter et puis rire
Laisse-moi devenir
L'ombre de ton ombre
L'ombre de ta main
L'ombre de ton chien
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas





Անդրե Կոն(Kohn)




... Բայց ինձ Nina Simone-i   կատարումը ավելի է դուր գալիս  )))










Միխայիլ և Ինեսսա Գարմաշ
   

Ժակ Բրել
                                 
Քնքշանք

Մի քիչ քնքշանքի համար                                
Կտայի գանձերն այն բազում 
Որ շոյում է դևը չար
Իմ փողերի սնդուկում
Հավատո՜ւմ ես իմ սիրուն
Որ նավաստին ծովափին
Իր քսակն է դատարկում
Որ գանձերն իր նվիրի 
Արքայադստերն այն սուտ 
Քնքշանքի համար զուտ:

Մի քիչ քնքշանքի համար 
Ես կթողնեի արբեցում 
Կփոխեի դեմք ու կերպար
Ես կփոխեի իմ լեզուն
Հավատո՞ւմ ես իմ սիրուն 
Որ երգերի բարձունքում
Շատ կայսրեր ու երգիչներ 
Հաճախ թողնում են լքում
Զորություն գանձ անհամար
Մի քիչ քնքշանքի համար:

Մի քիչ քնքշանքի  դիմաց
Ժամանակ այն կըծայեի
Որ ամառն իր ավարտած
Ջահելությունից է մնում
Հավատո՞ւմ ես իմ սիրուն
Որ երգն է իմ բարձունքում
Դեպ ժանյակն այդ լուսավոր
Որ պարում է ճակատիդ
Հակված դեպ կողմն  իմ անճար
Մի քիչ քնքշանքի համար:

թարգմ.Ս. Չիլոյան



Քնիր ,Սիրելիս

Քնիր ,սիրելիս
Դրսում  գիշերը սև է
Քնիր սիրելիս
Սա մեր վերջին գիշերն է
Քնիր սիրելիս բարի գիշեր
անձրևը հանդարտ արտասվում է
Կոպերը թակող ծաղիկների վրա
Եվ թռչունը որ երգելու է այգաբացին
ննջում է և երազում է դեռ
Այսպես վաղը արդեն
Նորից միայնակ կլինենք 
Եվ դու ինձ կորցրած կլինես 
Ես ունեի քո քնքշանքի կարիքը 
Իսկ դու փոխանակ 
Դեպի ինձ թեքվելու պարզորեն
Ինձանից ավելին ուզեցիր
մահու չափ ձանձրալի
Հավերժական 
                      ԵՐՋԱՆԿՈՒԹՅՈՒՆ
Գտնելու համար
աղջիկները որոնց սիրում ենք
Չեն հասկանա երբեք 
Որ իրենք ամեն անգամ
Մեր վերջին շուշաններն են
Մեր վերջին բախտը
մեր վերջին թռիչքը
Մեր վերջին մեկնումի մեր վերջին նավը
Քնիր սիրելիս
դրսում գիշերը սև է
Քնիր սիրելիս 
Սա մեր վերջին գիշերն է
Քնիր սիրելիս ես մեկնում եմ:

Թարգմ.Հ. Հարությունյան


Ծերերը

Ծերերը չեն խոսում կամ խոսում են սակավ այն էլ աչքի պոչով
Հարուստ են թե աղքատ ունեն լոկ պատրանքներ և մի սիրտ երկուսով
Նրանց տունը ծոթրին  երիցուկ է բուրում և փոշոտ բառ ու բան
Եվ Փարիզը անգամ մի գավառ է դառնում երբ որ ծեր ես այդքան
Նրաց ձայնը կերկեր արձագանքն է գուցե մի անցած ծիծաղի 
Նրաց կոպերի տակ ծվարել են գուցե արցունքները աղի 
Եվ սոսկում են նրանք ժամացույցից պատի որն անգամ երազում 
Մռռում է ու ասում մերթ այո ու մերթ ոչ մերթ ձեզ եմ սպասում:

Ծերերը չեն երգում դաշնամուրն է լռում ու գրքերն են քնած
Մեռել է տան կատուն ու գինին տոնական չի ջերմացնում նրանց 
Ծերերը չեն շարժվում իրենց կնճռոտ քայլքով իրենց նեղ  աշխարհում
Անկողնուց պատուհան  անկողնուց բազկաթոռ ճամփան են լոկ կտրում

Եվ եթե պատահի որ դուրս  գան թևանցուկ գնալու ինչ-որ տեղ
Կգնան թաղելու մեկին որն իրենից թե ծեր էր թե տգեղ
Մոռանալով մի պահ ժամացույցը պատի որն անգամ երազում 
Մռռում է ու ասում մերթ այո ու մերթ ոչ և նրանց է սպասում:

Ծերերը չեն մեռնում մի օր քուն են մտնում և քնում շատ երկար 
Իրարու ձեռք բռնած վախենում են կորչել բայց կորցնում են իրար
Եվ մեկը հեռանում լքում է երկրորդին որ չար էր կամ բարի
Բայց ի՞նչ փույթ չէ որ  նա ով կմնա այստեղ դժոխքում միշտ կապրի 
Դուք կտեսնեք մեկին դուք կտեսնեք մյուսին որ շփոթ ու անտեր
անցնում է ներկայով և ներում է հայցում որ ինքն ապրում է դեռ
Ու փախել է կրկին ժամացույցից պատի որն անգամ երազում 
Մռռում է ու ասում մերթ այո ու մերթ ոչ և նրան է սպասում
Մռռում է ու ասում մերթ այո ու մերթ ոչ և մեզ է սպասում:

Թարգմ. Պ. Թյուրաբյան 

LES VIEUX 
Les vieux ne parlent plus
Ou alors seulement parfois du bout des yeux
Même riches ils sont pauvres, ils n'ont plus d'illusions et n'ont qu'un coeur pour deux
Chez eux ça sent le thym, le propre, la lavande et le verbe d'antan
Que l'on vive à Paris on vit tous en province quand on vit trop longtemps
Est-ce d'avoir trop ri que leur voix se lézarde quand ils parlent d'hier
Et d'avoir trop pleuré que des larmes encore leur perlent aux paupières
Et s'ils tremblent un peu est-ce de voir vieillir la pendule d'argent
Qui ronronne au salon, qui dit oui qui dit non, qui dit: je vous attends

Les vieux ne rêvent plus, leurs livres s'ensommeillent, leurs pianos sont fermés
Le petit chat est mort, le muscat du dimanche ne les fait plus chanter
Les vieux ne bougent plus leurs gestes ont trop de rides
Leur monde est trop petit
Du lit à la fenêtre, puis du lit au fauteuil et puis du lit au lit
Et s'ils sortent encore bras dessus bras dessous tout habillés de raide
C'est pour suivre au soleil
L'enterrement d'un plus vieux, l'enterrement d'une plus laide
Et le temps d'un sanglot, oublier toute une heure la pendule d'argent
Qui ronronne au salon, qui dit oui qui dit non, et puis qui les attend

Les vieux ne meurent pas, ils s'endorment un jour et dorment trop longtemps
Ils se tiennent la main, ils ont peur de se perdre et se perdent pourtant
Et l'autre reste là, le meilleur ou le pire, le doux ou le sévère
Cela n'importe pas, celui des deux qui reste se retrouve en enfer
Vous le verrez peut-être, vous la verrez parfois en pluie et en chagrin
Traverser le présent en s'excusant déjà de n'être pas plus loin
Et fuir devant vous une dernière fois la pendule d'argent
Qui ronronne au salon, qui dit oui qui dit non, qui leur dit: je t'attends
Qui ronronne au salon, qui dit oui qui dit non et puis qui nous attend...




Նկ.Միխայիլ և Ինեսսա Գարմաշ


5 комментариев:

  1. http://www.youtube.com/watch?v=nxmYDWVK50g

    ОтветитьУдалить
  2. Ստինգի կատարմամբ էլ է շատ գեղեցիկ ու ինքնատիպ

    ОтветитьУдалить
  3. Լսեցի Գորդոն Մեթյու Սամների կատարումը ...))) Անկեղծ լինեմ...? Չհավանեցի...Չնայած որ շատ լավ է կատարում...
    Ստում եմ...))) ինձ դուր եկավ ...ու շատտտտ))))
    Շնորհակալություն...

    ОтветитьУдалить
  4. Հե՞շտ է մոռանալ այն,ինչ անցել է...
    ///Անցած սերերը??? նրանք ապրում են մեր տարողունակ հիշողության մեջ,ինչպես մեր մեռած երեխաները/// ...Տեսնես ո՞վ է ճիշտ, Սևա՞կը,թե՞ Ժակ Բրելը... Կնախընտրեի Սևակին հավատալ...հակառակ դեպքում շատ ծանր կլիներ ապրելը....

    ОтветитьУдалить
  5. ....անցած սերերով բեռնված մեր հիշողության էջերը այնքան ցավոտ ու դժվար չէ թերթելը ,որքան ........
    «Ահավոր ցավը չե՛ն վերհիշեցնում:
    Գրկի՜ր ինձ:
    Մեղք եմ…»
    Աննա ջան ...Շնորհակալ եմ քո Գեղեցիկ Ներկայության համար ...այստեղ ...իմ էջում...))»

    ОтветитьУдалить